Niedopuszczalnośc cofnięcia pozwu przez wspólnika spółki jawnej niewystępującej w procesie

Cofnięcie pozwu (art. 203 k.p.c.), będące wyrazem uprawnienia do rozporządzania procesowymi środkami ochrony prawnej mogło być złożone przez przedstawiciela reprezentującego stronę powodową. Pozostający poza procesem inny podmiot, również uprawniony do reprezentowania powódki, nie może złożyć wywołującego oczekiwany rezultat oświadczenia o cofnięciu pozwu i zrzeczeniu się roszczenia, jeśli wolą tego, który wniósł pozew jest kontynuowanie postępowania i zasądzenie dochodzonego roszczenia. W przeciwnym wypadku doszłoby do ograniczenia reprezentacji wspólnika, który wniósł pozew, niedopuszczalnego, stosownie do art. 29 § 3 k.s.h., skoro nie wprowadzono innego ukształtowania reprezentowania powódki zgodnie z art. 30 k.s.h.

Różnice stanowisk pomiędzy wspólnikami co do kontynuowania procesu związane są z wewnętrznymi stosunkami, które nie mają wpływu na podjętą czynność procesową oraz byt zgłoszonego roszczenia.

W interesie Spółki, której majątek jest odrębny od majątku wspólników (art. 8 § 1 k.s.h.) leży odzyskanie tego, co w sposób nieuprawniony wyszło z jej majątku, a czy do tego rzeczywiście doszło, ustalone być powinno w ramach merytorycznego rozpoznania zgłoszonego powództwa. Wynik tej sprawy może być podstawą oceny stanowisk wspólników w kwestii ich zgodności z zasadami współżycia społecznego, czy też braku dbałości o jej interes, co jednak nie ma znaczenia w rozpoznawanej sprawie. Dążenie do uniemożliwienia merytorycznej oceny roszczenia Spółki jest niezgodne z przepisami dotyczącymi jej reprezentacji i nie mogło skutecznie wpłynąć na tok postępowania rozpoznawczego. 

Wyrok SN z dnia 5 września 2012 r., IV CSK 137/12

Standard: 49997 (pełna treść orzeczenia)