Wybór rady nadzorczej w drodze głosowania oddzielnymi grupami (art. 385 § 5-7 k.s.h.).

Akcjonariusz tworzący oddzielną grupę w celu wyboru jednego członka rady nadzorczej nie uczestniczy w wyborze członków rady co do mandatów nieobsadzonych w drodze głosowania oddzielnymi grupami (art. 385 § 5 i 6 k.s.h.).

Odwoływanie się do art. 411[3] k.s.h. jako przepisu, który wpływa na wykładnię art. 385 § 6 k.s.h., nie jest trafne przede wszystkim ze względu na odmienne hipotezy norm zamieszczonych w tych przepisach. Artykuł 411[3] k.s.h. określa sposób wykonania prawa głosu w spółce akcyjnej, wskazując, że akcjonariusz może odmiennie wykonywać prawo głosu z każdej z posiadanych akcji. Natomiast art. 385 § 6 k.s.h. reguluje szczególny tryb wyborów członków rady nadzorczej w spółce akcyjnej. Przepis ten nie dotyczy natomiast sposobu wykonywania prawa głosu przez akcjonariusza (dopuszczalności niejednolitego głosowania z akcji). W wyborach członków rady nadzorczej w drodze głosowania oddzielnymi grupami akcjonariusz może głosować niejednolicie z posiadanych akcji (art. 411[3] k.s.h.). Instytucja split voting odniesiona do głosowania grupami przy powoływaniu członków rady nadzorczej oznacza, że akcjonariusz może np. częścią akcji głosować na jednego kandydata, częścią zaś na innego kandydata. Okoliczność ta nie wpływa jednak na sposób interpretacji art. 385 § 6 k.s.h.

Na podstawie art. 385 § 5 in fine k.s.h. akcjonariusz tworzący grupę nie może brać udziału w wyborach innych członków rady nadzorczej. Skoro akcjonariusz tworzący grupę nie może uczestniczyć w wyborze innych członków rady nadzorczej, to użyte w art. 385 § 6 k.s.h. sformułowanie „akcjonariusz, którego głosy nie zostały oddane przy wyborze członków rady nadzorczej wybieranych w głosowaniu oddzielnymi grupami" należy odnosić do tych akcjonariuszy, którzy nie utworzyli grupy.

Uznanie, że nie jest dopuszczalne „przenoszenie" głosów z wyborów w grupie do głosowania uzupełniającego, pozwala akcjonariuszom w chwili tworzenia grup na ocenę „układu sił" w spółce i przyjęcie odpowiedniej strategii co do sposobu powołania swoich przedstawicieli w radzie nadzorczej (utworzenie grupy albo udział w wyborze członków rady w głosowaniu uzupełniającym). Dopuszczenie „przenoszenia" głosów powodowałoby natomiast, że w chwili tworzenia grup nie byłaby możliwa ocena liczby głosów uczestniczących w wyborze uzupełniających. Nie byłoby bowiem możliwe do ustalenia, ile głosów zostanie „przeniesionych" przez akcjonariuszy tworzących grupę do wyborów uzupełniających. Przy takiej interpretacji art. 385 § 6 k.s.h. decyzja o nietworzeniu grupy i obsadzeniu wolnych mandatów w wyborach uzupełniających byłaby bardzo ryzykowna.

Uchwała SN z dnia 11 września 2013 r., III CZP 39/13

Standard: 49676 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy

Brak podstaw dla przyznawania grupie powołanej do wyboru członka rady nadzorczej innych uprawnień, niż tylko wyraźnie przyznanych w tym przepisie oraz w art. 390 § 2 k.s.h.

Dokonana analiza prowadzi do wniosku, że po wyborze członków rady nadzorczej grupami nie gaśnie prawo walnego zgromadzenia do odwołania takiego członka rady, a w razie ponownego wyboru, gdy nie zgłoszono wniosku o wybór rady grupami, do powołania członków rady ma zastosowanie art. 385 § 1 i 2 k.s.h. Trafnie zatem Sąd Apelacyjny uznał, że przepisy kodeksu spółek handlowych nie stabilizują sytuacji członków rady wybranej grupami i nie wyłączają działania dwu podstawowych zasad dotyczących wyboru członków rady nadzorczej.

W konsekwencji należy uznać, że walne zgromadzenie może odwołać członka rady nadzorczej wybranego w trybie przewidzianym w art. 385 § 6 k.s.h. oraz przy wyborze na jego miejsce innej osoby zastosowanie ma również tryb powoływania członków rady nadzorczej przewidziany w statucie. 

Wyrok SN z dnia 21 stycznia 2005 r., I CK 505/04

Standard: 55009 (pełna treść orzeczenia)