Reprezentacja prezesa sądu w sprawach o egzekucję grzywien, kar pieniężnych, opłat i kosztów w sprawach cywilnych
Reprezentacja Skarbu Państwa przez prezesa i dyrektora sądu
Prezes sądu podejmuje czynności za Skarb Państwa w sprawach o egzekucję grzywien, kar pieniężnych i kosztów postępowania w sprawach cywilnych.
Przyjętej wykładni nie wykluczają również założenia, jakie ustawodawca zamierzał osiągnąć ustawą zmieniającą u.s.p., tj. wprowadzenie modelu menadżerskiego zarządzania w sądownictwie i co się z tym wiąże nowego ujęcia statusu i zadań dyrektora oraz prezesa sądu. Według tych założeń, odzwierciedlonych w uzasadnieniu projektu ustawy (druk nr 3655/VI kadencja Sejmu), na dyrektorach sądów miała spoczywać odpowiedzialność za zapewnienie i sprawne funkcjonowanie infrastruktury sądu oraz efektywne zarządzanie zasobami personelu pomocniczego, a więc odpowiedzialność za zapewnienie sędziom i innym pracownikom warunków umożliwiających sprawne wykonywanie przez nich pracy. Z powołanego dokumentu nie wynika zamiar ustawodawcy rozszerzenia kompetencji dyrektorów sądów do dochodzenia wierzytelności Skarbu Państwa niezwiązanych bezpośrednio z mieniem Skarbu Państwa przydzielonym konkretnemu sądowi w celu wykonywania zadań związanych z wymiarem sprawiedliwości i ochroną prawną.
Uchwała SN z dnia 13 grudnia 2013 r., III CZP 80/13
Standard: 49639 (pełna treść orzeczenia)
W sprawach o egzekucję grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania w sprawach cywilnych organem właściwym do reprezentacji Skarbu Państwa jest prezes sądu, a nie jego dyrektor.
Analiza przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (jedn. tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.) oraz ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst: Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) przekonuje jednoznacznie, że wierzytelności z tytułu grzywien, kar pieniężnych, opłat sądowych i kosztów postępowania (należności sądowych) są wierzytelnościami Skarbu Państwa, a nie konkretnego sądu, scil. tego sądu, który wydał orzeczenie będące źródłem należności sądowej.
Zgodnie z art. art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, środkami publicznymi są dochody publiczne, w skład których wchodzą m.in. daniny i inne dochody publiczne, a więc także należności sądowe, a art. 119 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych stanowi wprost, że należności sądowe są należnościami Skarbu Państwa z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych oraz grzywien orzeczonych w postępowaniu cywilnym.
Należności sądowe nie przynależą do mienia powierzonego sądowi w rozumieniu art. 31a § 1 pkt 5 Pr.u.s.p., a tym samym nie stanowią przedmiotu zadań dyrektora sądu w zakresie finansowym i gospodarczym oraz nie mieszczą się w ogólnym pojęciu „gospodarka finansowa sądu”.
Uchwała SN z dnia 10 października 2013 r., III CZP 49/13
Standard: 49636 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 49641