Zasady i kryteria ustalania wysokość stawki minimalnej

Ustalenie minimalnej stawki opłat za czynności adwokackie w stałej wysokości, zamiast w wysokości proporcjonalnej do wartości przedmiotu sprawy, jest wyjątkiem od reguły i nie powinno być interpretowane rozszerzająco

Uchwała SN z dnia 7 marca 2018 r., III PZP 5/17

Standard: 62321 (pełna treść orzeczenia)

Wysokość stawki minimalnej ustalona została w rozporządzeniu z 2002 r. w zależności od wartości przedmiotu sprawy (§ 6) lub jej rodzaju (§ 7 do 11), a w sprawach nieobjętych jego przepisami, określona być powinna według stawek przewidzianych w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju (§ 5). Oznacza to, że zgodnie z założeniem kompletności rozporządzenia, każda sprawa cywilna powinna być zakwalifikowana do jednej z grup spraw objętych jego przepisami. Podział stawek według tych równorzędnych kryteriów nie ma charakteru dychotomicznego, ponieważ do spraw wyznaczonych kryterium rodzaju sprawy należy wiele spraw mających charakter majątkowy (np. § 7 pkt 2, 3, 4, 5, 7; § 8 pkt 1, 2; § 9 pkt 1, 2; § 10 pkt 9, 10, 15).

Rodzaj sprawy jako kryterium określenia stawki, ujęty został, z uwzględnieniem podstawy wyznaczonej prawem materialnym (sprawy z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, własności i innych praw rzeczowych, prawa o księgach wieczystych, prawa spadkowego, z podziałem na podane kategorie - § 6 do 8), w odniesieniu do konkretnego przedmiotu żądania (sprawy o wydanie nieruchomości - § 9 pkt 2, o uchylenie uchwały organu spółdzielni - § 10 pkt 1), czy też rodzaju lub trybu postępowania (sprawy z zakresu postępowania nieprocesowego w sprawie niewymienionej odrębnie - § 10 ust.1 pkt 3, sprawy o uznanie orzeczenia sądu zagranicznego - § 10 ust. 1 pkt 6 ).

Jeżeli nie została określona stawka opłaty, z założeniem kompletności regulacji rozporządzenia, wynika wymóg ustalenia kryterium na podstawie którego należy ją ustalić.

Uchwała SN z dnia 26 lutego 2014 r., III CZP 117/13

Standard: 49361 (pełna treść orzeczenia)