Uchylenie zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy (art. 398[16] k.p.c.)

Sąd Najwyższy, będący w ujęciu konstytucyjnym sądem szczególnym (art. 175 Konstytucji RP), sprawującym nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 ust. 1 Konstytucji RP), nie rozstrzyga sprawy ani nie osądza osób oraz zgłaszanych przez nie roszczeń, lecz - w zakresie określonym przez skarżącego -wyłącznie kontroluje legalność zaskarżonego orzeczenia. Tej oceny nie zmienia art. 398[16] k.p.c., umożliwiający Sądowi Najwyższemu w określonych okolicznościach wydanie orzeczenia co do istoty sprawy, który jest przepisem wyjątkowym, podyktowanym tradycją oraz względami ekonomii procesowej. 

Postanowienie SN z dnia 20 lutego 2014 r., I CZ 6/14

Standard: 49259 (pełna treść orzeczenia)

Rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego w postępowaniu kasacyjnym polegające na wydaniu orzeczenia reformatoryjnego (art. 398[16] k.p.c.) oraz oddaleniu powództwa (mimo zasadności jej zarzutów), gdy zaskarżony wyrok odpowiada prawu (art. 398[14] in fine k.p.c.) mogą być stosowane wyjątkowo, w sytuacjach niebudzących żadnych wątpliwości.

Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2010 r., II PK 21/10

Standard: 63501 (pełna treść orzeczenia)