Dochodzenie przed sądem zawarcia umowy przyrzeczonej (art. 390 § 2 w zw. z art. 64 k.c.)
Orzeczenie sądu zastępujące oświadczenie woli (art. 64 k.c.) Uchylenie się od zawarcia umowy przyrzeczonej; roszczenia z umowy przedwstępnej; przedawnienie (art. 390 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Skoro podstawą żądania była zawarta przez strony umowa przedwstępna, ta umowa określa treść oświadczenia woli jakiego złożenia powód może się domagać, zatem uzasadnione jest wydanie orzeczenia określającego treść oświadczenia woli, jakie zobowiązany jest złożyć pozwany, zgodnie z wolą stron wyrażoną zawarciem umowy przedwstępnej.
Stosunek prawny łączący kontrahentów umowy przedwstępnej charakteryzuje się tym, że postanowienia umowy przyrzeczonej są ustalone w umowie przedwstępnej.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominujący jest pogląd, podzielany w składzie obecnym, że w pewnych sytuacjach orzeczenie zastępujące umowę przyrzeczoną może nie pokrywać się ściśle z treścią poszczególnych postanowień umowy przedwstępnej; w postępowaniu sądowym, którego przedmiotem jest realizacja roszczenia o zawarcie umowy przyrzeczonej, sąd ustala bowiem treść tej umowy nie tylko na podstawie postanowień zawartych w umowie przedwstępnej, ale uzupełnia jej treść postanowieniami wynikającymi z przepisów dyspozytywnych, zasad współżycia społecznego i ustalonych zwyczajów (por. wyrok SN z dnia 30 marca 2011 r. III CSK 171//10), a także postanowieniami wynikającymi z obowiązującego stanu prawnego i rezultatów wykładni postanowień umowy przedwstępnej z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 65 k.c. (por. wyrok SN z dnia 20 marca 2014 r. II CSK 292/13)
Oświadczenie zastępujące umowę przyrzeczoną nie musi więc ściśle powielać treści postanowień wynikających z umowy przedwstępnej – umowa przedwstępna bowiem zobowiązuje jedynie do zawarcia umowy przyrzeczonej, zaś obowiązki stron określa dopiero umowa przyrzeczona, która musi uwzględniać ograniczenia wynikające obowiązującego stanu prawnego, w szczególności przepisy bezwzględnie obowiązujące. Takim przepisem jest art. 235 § 2 k.c., zatem umowa przenosząca udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego musi zawierać postanowienia o przeniesieniu także udziałów wprawie własności budynków, inaczej umowa taka byłaby umową nieważną (por. uchwała SN z dnia 21 kwietnia 2005 r. III CZP 9/05).
Wyrok SN z dnia 14 marca 2017 r., II CSK 237/16
Standard: 13111 (pełna treść orzeczenia)
Sąd ustala treść umowy przyrzeczonej na podstawie postanowień zawartych w umowie przedwstępnej, ale w razie potrzeby uzupełnia ich treść postanowieniami wynikającymi z obowiązującego stanu prawnego i rezultatów wykładni postanowień umowy przedwstępnej z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 65 k.c. Dlatego w judykaturze wyrażono pogląd (wyrok SN z dnia 21 stycznia 2009 r., III CSK 268/08), że orzeczenie sądu zastępujące umowę przyrzeczoną nie musi pokrywać się ściśle z brzmieniem postanowień umowy przedwstępnej. Ta ostatnia zobowiązuje jedynie do zawarcia umowy przyrzeczonej, natomiast zachowania stron określa dopiero umowa przyrzeczona i to z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z obowiązującego stanu prawnego (por. wyroki SN: z dnia 14 czerwca 2013 r., V CSK 389/12, niepubl.; z dnia 30 marca 2011 r., III CSK 171/10).
Sąd orzekający w takiej sprawie uwzględnia powództwo gdy materiał dowodowy zaoferowany przez powoda pozwala na takie sformułowanie oświadczenia woli pozwanego, które będzie zgodne z zawartą przez strony umową przedwstępną, przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego czy przyjętymi zwyczajami.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 10 lipca 2014 r., I ACa 240/14
Standard: 70649 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 20950
Standard: 49474
Standard: 20936
Standard: 49476
Standard: 71417