Początek biegu przedawnienia roszczenia o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści z tytułu naruszenia prawa własności przemysłowej

Przedawnienie roszczenia o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści z tytułu naruszenia prawa własności przemysłowej, polegającego na wytwarzaniu określonych produktów przez dłuższy okres i wynikającego z wielu powtarzalnych czynów, dających się oddzielić w czasie i przestrzeni, rozpoczyna bieg oddzielnie w stosunku do każdego, kolejnego naruszenia, od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o naruszeniu swego prawa oraz o osobie, która je naruszyła (art. 289 § 1 w związku z art. 292 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, jedn. tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 1410).

Art. 289 ust. 1 p.w.p., stanowi wprost, że początek biegu przedawnienia należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego naruszenia, a niewątpliwie przy naruszeniu ciągłym, każdego dnia całego okresu dochodzi do naruszenia prawa osoby uprawnionej. Taka wykładnia odpowiada także celowi ochrony praw własności przemysłowej oraz funkcji przedawnienia zarówno z punktu widzenia uprawnionego jak i sprawcy. Z jednej strony nie pozwala na to, by uprawniony zwlekał z wytoczeniem powództwa czekając na zakończenie stanu naruszania jego praw, co mogłoby występować przy przyjęciu stanowiska przedstawionego jako pierwsze, z drugiej zaś strony nie dopuszcza do tego by sprawca mógł bezkarnie naruszać czynem ciągłym cudze prawa po upływie 3 lat od dnia, w którym uprawniony dowiedział się o pierwszym naruszeniu i o osobie sprawcy, do czego mogłoby prowadzić przyjęcie stanowiska przedstawionego jako drugie.

„Dowiedzenie się” o osobie, która naruszyła prawa własności przemysłowej następuje wtedy, gdy poszkodowany ustalił w sposób pewny podmiot mający być pozwanym w sprawie (por. m.in. wyrok SN z dnia 3 marca 2005 r., II CK 468/04).

Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2014 r., I CSK 540/13

Standard: 49106 (pełna treść orzeczenia)