Wymóg dokładnego określenie żądania w postępowaniu wieczystoksięgowym

Przepis art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. statuujący konwersję pisma procesowego, stanowi przejaw złagodzonego formalizmu w postępowaniu cywilnym. Jego zastosowaniu w postępowaniu wieczystoksięgowym nie przeciwstawia się okoliczność, że w postępowaniu tym wniosek o wpis składa się na urzędowym formularzu (art. 626[2] § 1 k.p.c.). W treści formularza nie uszczegółowiono pola „treść żądania", dlatego też wnioskodawca nie jest zobowiązany posługiwać się formułą ustawową i może wyrazić swoje żądanie także w sposób opisowy, w szczególności przez oznaczenie przedmiotu zabezpieczenia (należność główna i odsetki) oraz maksymalnej kwoty mającej być zabezpieczoną hipoteką przymusową.

Postanowienie SN z dnia 4 marca 2011 r., I CSK 454/10

Standard: 70187 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy

Stosownie do art. 626[8] § 1 k.p.c., wpis dokonywany jest na wniosek i w jego granicach.

Z art. 511 § 1 w zw. z art. 187 § 1 k.p.c., mających zastosowanie w postępowaniu wieczystoksięgowym (przy uwzględnieniu art. 626[2] § 1 k.p.c.), wynika, że wniosek powinien zawierać dokładnie określone żądanie.

Dokładne określenie żądania jest istotne dla oznaczenia granic orzekania, gdyż sąd nie może przy dokonywaniu wpisu wyjść poza granice wniosku (art. 6268 § 1 i art. 321 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.)

Postanowienie SN z dnia 24 września 2010 r., IV CSK 57/10

Standard: 48887 (pełna treść orzeczenia)