Zawieszenie stosowania przepisu

Zasadniczo nie narusza zasady państwa prawnego postanowienie ustawy dotyczące "zawieszenia" stosowania innego przepisu rangi ustawowej. Organy władzy ustawodawczej, działające w konstytucyjnie określonym trybie, są na mocy art. 10 ust. 2 Konstytucji generalnie uprawnione do dokonywania zmian i uchylania przepisów wszystkich obowiązujących ustaw, a więc na zasadzie a maiori ad minus są także konstytucyjnie legitymowane do decydowania o czasowym zakresie ich obowiązywania i stosowania. Dlatego nie można utrzymywać, że ustawodawca narusza - przez wydanie przepisu, stanowiącego, że inny przepis rangi ustawowej nie będzie przez pewien okres stosowany - automatycznie art. 2 Konstytucji. Oczywiście nie jest to praktyka pożądana z punktu widzenia zasad techniki legislacyjnej i postulatu przejrzystości systemu prawa, niemniej jednak sama przez się nie stanowi naruszenia zasady państwa prawnego. O ile - jak w niniejszej sprawie - zakres czasowy "zawieszenia stosowania" określonego przepisu jest jednoznaczny, to nie powstaje również sytuacja, w której istnieje niejasność co do obowiązującego stanu prawnego.

Przepis, który stanowi, że inny przepis nie będzie przez pewien okres stosowany, oznacza w istocie epizodyczne pozbawienie go mocy obowiązującej. Nie znaczy to również, że przez działanie, polegające na "zawieszeniu stosowania" przepisu jednej ustawy przez przepis umieszczony w innej ustawie, prawodawca doprowadzić może do naruszenia bardziej szczegółowych dyrektyw wynikających z zasady państwa prawnego, a w szczególności zasady ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa i zasad poprawnej legislacji.

Wyrok TK z dnia 24 lutego 2004 r., K 54/02

Standard: 727 (pełna treść orzeczenia)