Zaskarżalność wpisów w księgach wieczystych

Nie jest dopuszczalne zaskarżenie wpisu w księdze wieczystej w części, tj. wyłącznie w zakresie podstawy wpisu z takim skutkiem, iż treść wpisu zostałaby utrzymana w mocy. Zgodnie z przepisem § 10 ust. 1 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów (Dz.U. z 2001 r., Nr 102, poz. 1122, ze zm.) wpis powinien zawierać dane o podstawie wpisu. Z regulacji tej wynika, że podstawa wpisu jest elementem konstrukcyjnym wpisu, czyli integralną częścią orzeczenia wieczystoksięgowego, tak jak treść wpisu. Stąd też zaskarżenie podstawy wpisu oznacza zaskarżenie wpisu, jako orzeczenia wieczystoksięgowego, tak jak zaskarżenie treści wpisu. Podważenie podstawy wpisu wywiera bowiem wpływ na treść wpisu. W postępowaniu wieczystoksięgowym mamy zatem do czynienia z integralnością orzeczenia obejmującą elementy konstrukcyjne wpisu, ‎o których mowa w § 10 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości ‎z 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów. 12. Tym samym Sąd drugiej instancji trafnie uznał, że zakwestionowanie przez wnioskodawcę podstawy wpisu oznacza w istocie zaskarżenie wpisu.

Wyrok SN z dnia 15 maja 2024 r., III CZ 414/22

Standard: 86013 (pełna treść orzeczenia)

Żaden przepis k.p.c. nie wyłącza prawa do wniesienia apelacji przez uczestnika, którego skarga na wpis referendarza była z przyczyn formalnych nieskuteczna, apelacja taka jest dopuszczalna.

Nie ma też żadnych przeszkód prawnych, by uczestnik postępowania, który nie wniósł skargi na wpis dokonany w księdze wieczystej przez referendarza lub wniósł skargę nieskutecznie, zaskarżył apelacją postanowienie Sądu wydane po rozpoznaniu skargi innego uczestnika. Jakiekolwiek ograniczenie prawa uczestnika lub osoby zainteresowanej, w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c., do wniesienia apelacji wymagałoby wyraźnego przepisu ustawy. Ograniczenie lub wyłączenie takiego prawa w wyniku wykładni rozszerzającej innego przepisu lub w drodze analogii jest niedopuszczalne, bowiem ograniczenie prawa procesowego strony wymaga jednoznacznej regulacji ustawowej.

Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2008 r., III CSK 54/08

Standard: 57863 (pełna treść orzeczenia)