Tryb ścigania przestepstw określonych w art. 300 k.k.

Przestępstwo określone w art. 300 § 2 k.k. należy do kategorii publicznoskargowych, ściganych z urzędu. Odrębne uregulowanie zawiera art. 300 § 4 k.k., stanowiący, że jeśli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, to ściganie przestępstwa z § 1 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Przestępstwa z § 2 i 3 są więc ścigane z urzędu. W rezultacie, ściganie czynu z art. 300 § 2 k.k. nie jest uzależnione od złożenia wniosku o ściganie przez organy uprawnione do działania w imieniu podmiotów pokrzywdzonych. Wynika to wprost z brzmienia art. 300 § 4 k.k.

W przypadku przestępstw ściganych z urzędu, bez wniosku pokrzywdzonego, wola pokrzywdzonego podmiotu w kwestii ścigania oskarżonego czy ewentualny brak żądania ścigania albo jego cofnięcie, pozostają bez wpływu na dopuszczalność procesu. 

Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2020 r., V KK 546/19

Standard: 48539 (pełna treść orzeczenia)