Wydłużony termin przedawnienia w związku z pełnieniem przez nieletniego czynu karalnego (art. 442[1] § 2 k.c.)

Artykuł 442 § 2 k.c. miał zastosowanie także w razie wyrządzenia szkody czynem karalnym, który odpowiadał przestępstwu.

Wydłużony termin przedawnienia stanowi wyraz woli przyznania szerszej czasowo ochrony osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa, stanowiącego czyn o szczególnej szkodliwości społecznej. Szkodliwość ta nie ulega zmniejszeniu w sytuacji, kiedy czynu stanowiącego przestępstwo dopuszcza się nieletni, działając z dostateczną świadomością skutków, jakie może swoim postępowaniem spowodować. Wprawdzie w świetle ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich czyn taki określany jest jako czyn karalny, a nie przestępstwo, jednakże w pewnych wypadkach (art. 13 u.p.n.) może podlegać karze jako przestępstwo i ulega przedawnieniu w terminach przedawnienia karalności przestępstw. Nie ma więc uzasadnionych powodów, żeby popełnienie czynu karalnego, który odpowiada treściowo przestępstwu, wyłączyć z zakresu działania art. 442 § 2 k.c. Wprawdzie art. 442 § 2 k.c. jako wyjątek od reguły podlega wykładni ścisłej, jednak podobieństwo czynu karalnego i przestępstwa jest tak duże, że uzasadnia włączenie do zakresu omawianego przepisu także odpowiedzialności za szkody wyrządzone czynem karalnym zabronionym przez ustawę jako przestępstwo.

Wyrok SN z dnia 18 stycznia 2012 r., II CSK 157/11

Standard: 48248 (pełna treść orzeczenia)