Skarga kasacyjna oparta na bezwzględnej podstawie kasacyjnej z art. 439 ( art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k.)

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, podniesienie zarzutu uchybienia określonego w art. 439 § 1 k.p.k. w istocie daje podstawę do uznania kasacji za prawnie dopuszczalną i kwalifikującą się do rozpoznania, ma to jednak miejsce jedynie wówczas, kiedy wskazywane uchybienie ma rzeczywiście cechę naruszenia przewidzianego w art. 439 k.p.k. Nieskuteczne procesowo jest natomiast wnoszenie kasacji pod pozorem takiego uchybienia, dopatrując się wystąpienia bezwzględnych przyczyn odwoławczych na podstawie okoliczności, które nie dają podstaw do stwierdzenia ich zaistnienia (zob. postanowienie SN z 12 grudnia 2018 r., III KK 687/18; postanowienie SN z 10 grudnia 2014 r., IV KK 215/14).

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2023 r., II KK 575/22

Standard: 84439 (pełna treść orzeczenia)

Wyjątek przewidziany w art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k. pozwala stronie oprzeć kasację wyłącznie na jednym z uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k.Oznacza to, że w przypadku skazania na karę innego rodzaju niż bezwzględnego pozbawienia wolności niedopuszczalne jest podnoszenie jakichkolwiekinnych naruszeń prawa i to nawet, jeśli były one rażące i miały istotny wpływ natreść orzeczenia. Przepis art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k. ogranicza bowiem podstawykasacyjne wyłącznie do tzw. bezwzględnych przyczyn odwoławczych. Innymisłowy, wniesienie kasacji w takim układzie procesowym z powodu uchybieńwymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., nie uprawnia do dodatkowego podnoszenia,niejako „przy okazji”, innego rodzaju uchybień.

Postanowienie SN z dnia 22 września 2022 r., I KK 310/22

Standard: 74995 (pełna treść orzeczenia)