Zakaz odesłania do regulacji niemających charakteru powszechnie obowiązującego prawa

Posługiwanie się przez ustawodawcę zarówno przepisami blankietowymi zupełnymi, jak i częściowymi nie może następować przez odesłanie do regulacji niemających charakteru powszechnie obowiązującego prawa.

Zastosowana przez ustawodawcę technika przepisu blankietowego częściowego z odesłaniem zryczałtowanym do regulaminów, których postanowienia nie mają charakteru przepisów powszechnie obowiązujących, nie chroni przed arbitralnością i nieracjonalnością zamieszczanych w nich postanowień, a także nie zapewnia adekwatności kary w stosunku do dóbr chronionych, zagrożonych naruszeniem nakazów lub zakazów zawartych w regulaminach. Dlatego też te nakazy lub zakazy, których niewykonanie ustawodawca chce poddać penalizacji, powinny zostać określone w rozporządzeniu lub akcie prawa miejscowego, w sposób respektujący zasadę proporcjonalności. Niewykluczone jest bowiem wyodrębnienie rodzajów (typów) imprez masowych i wydanie odpowiednich rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego, regulujących warunki uczestnictwa i zasady zachowania się osób na niej obecnych, w oparciu o identyfikację i analizę ryzyka, a więc przewidywane zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego mogące wystąpić w związku z danym typem imprezy masowej. To samo dotyczy uregulowania nakazów czy zakazów odnoszących się do zachowania w obiektach (na terenach), na których odbywają się imprezy masowe.

Przesłanki wprowadzania przepisów porządkowych w aktach wydawanych przez organy stanowiące gminy określa art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, ze zm.). W przepisie tym ustawodawca uzależnił stanowienie przez radę gminy aktów prawa miejscowego o charakterze porządkowym od łącznego spełnienia przesłanek w postaci braku uregulowania danej materii w odrębnych ustawach lub innych aktach powszechnie obowiązujących oraz od ich niezbędnego charakteru dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

Podstawą wydania aktu prawa miejscowego może być również przepis kompetencyjny zawarty w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych, który będzie określał wytyczne do uchwalenia takiego aktu. Wprowadzenie do ustawy przepisu stanowiącego delegację będzie wówczas wyłączną podstawą podjęcia uchwały. W takim wypadku organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego zobowiązane będą ściśle uwzględniać treść przepisu kompetencyjnego.

Powyższe nie wyklucza, by regulaminy obiektu (terenu) i regulaminy imprezy masowej szczegółowo określały dodatkowe nakazy i zakazy związane z możliwością wstępu na dany obiekt lub z możliwością uczestniczenia w imprezie masowej, których naruszenie skutkowałoby np. obowiązkiem zapłaty kary umownej.

Wyrok TK z dnia 20 maja 2014 r., K 17/13, OTK-A 2014/5/53, Dz.U.2014/693

Standard: 724 (pełna treść orzeczenia)