Termin wyrażenia zgody przez inwestora; wyrażenie następczej, post factum zgody

Czas wyrażenia zgody inwestora jest obojętny i zgoda ta może zostać wyrażona (także w sposób milczący) zarówno przed zawarciem umowy, w czasie jej zawierania, a nawet i po jej zawarciu, ponieważ art. 647[1] § 2 k.c. nie przewiduje żadnych ograniczeń w tym zakresie (postanowienie SN z 19 grudnia 2019 r., I CSK 536/19). Pogląd ten jest zbieżny z wyrażonym w wyroku z 27 czerwca 2013 r., III CSK 298/12, w którym Sąd Najwyższy podzielił dotychczasową linię orzecznictwa, opowiadając się za taką wykładnią art. 647[1] § 2 k.c., zgodnie z którą zgoda inwestora może mieć charakter następczy, a więc może być wyrażona także post factum, w tym także już po wykonaniu w całości umowy przez podwykonawcę (por. także wyrok SN z 4 lutego 2011 r., III CSK 152/10).

Wyrok SN z dnia 17 września 2021 r., V CSKP 43/21

Standard: 80733 (pełna treść orzeczenia)

W judykaturze wykładnia art. 647[1] § 2 k.c. jest od lat ukształtowana. W wyroku z 20 czerwca 2007 r. (II CSK 108/07) Sąd Najwyższy wyraźnie stwierdził, że zgoda inwestora jest jedynie jedną z przesłanek powstania jego solidarnej z wykonawcą odpowiedzialności wobec podwykonawcy, ale czas jej wyrażenia jest obojętny i zgoda ta może zostać wyrażona (także w sposób milczący) zarówno przed zawarciem umowy, w czasie jej zawierania, jak i po jej zawarciu, ponieważ art. 647[1] § 2 k.c. nie przewiduje żadnych ograniczeń w tym zakresie.

W innym judykacie (wyrok SN z 9 kwietnia 2008 r., V CSK 492/07 Sąd Najwyższy potwierdził stanowisko, że obojętnym jest czas wyrażenia zgody przez inwestora, ponieważ w art. 647[1] § 2 k.c. nie formułuje się żadnych temporalnych ograniczeń, a przepis ten zawiera element gwarancyjny ochrony interesów podwykonawcy, co pozwala opowiedzieć się za możliwością skutecznego wyrażenia zgody przez inwestora także już po zawarciu umowy przez wykonawcę i podwykonawcę.

Kontynuacją tego kierunku wykładni art. 647[1] § 2 k.c. jest wyrok Sądu Najwyższego z 2 lipca 2009 r., V CSK 24/09), eksponujący jednoznaczną tezę, że zgoda inwestora może być wyrażona również w sposób dorozumiany także po zawarciu umowy przez wykonawcę z podwykonawcą.

W kolejnym wyroku z 27 czerwca 2013 r., III CSK 298/12) Sąd Najwyższy podzielił dotychczasową linię orzecznictwa, opowiadając się wręcz za taką wykładnią art. 647[1] § 2 k.c., że zgoda inwestora może mieć charakter następczy, a więc może być wyrażona także post factum, w tym także już po wykonaniu w całości umowy przez podwykonawcę, (por. także wyroki SN: z 4 lutego 2011 r., III CSK 152/10 i z 18 czerwca 2015 r., III CSK 370/14).

Postanowienie SN z dnia 18 grudnia 2019 r., I CSK 536/19

Standard: 37224 (pełna treść orzeczenia)