Przesłanki orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej
Przesłanki i konsekwencje pozbawienia prawa prowadzenia działalności gospodarczej (art. 373 p.u.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W przepisie art. 373 p.u. określono kilka przesłanek orzeczenia zakazu. DO jego orzeczenia powinno dojść przede wszystkim w razie naruszenia obowiązku określonego w art. 373 ust. 1 pkt 1 p.u.n. (zaniechanie we właściwym czasie zainicjowania postępowania upadłościowego zarządzanego podmiotu), zawinienia w naruszeniu tej powinności, stwierdzenia określonych skutków zaniechania, przede wszystkim - w postaci „obniżenia wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli” (art. 373 ust. 2 p.u.n.; por. np. postanowienia SN: z dnia 7 kwietnia 2011 r., IV CSK 410/10; z 24 września 2010 r., IV CSK 92/10). Należy zaznaczyć, że nie chodzi tu o jakiś szczególny rodzaj „odpowiedzialności deliktowej” (pozakontraktowej) osób wskazanych w art. 373 ust. 1 pkt 1 p.u.n., lecz stwierdzenie odpowiednich podstaw do orzeczenia zakazu i pozbawienia pewnego kręgu osób możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub działalności menadżerskiej.
Postanowienie SN z dnia 24 września 2015 r., V CSK 689/14
Standard: 47939 (pełna treść orzeczenia)
Orzekany na podstawie art. 373 p.u.n. zakaz jest środkiem ochrony obrotu gospodarczego (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 lipca 2002 r., P 12/01). Interpretując przepisy normujące postępowanie w sprawach orzekania tego zakazu należy mieć na względzie tę jego funkcję, jak też to, że choć nie jest on sankcją karną, to jednak stanowi bardzo specyficzny ze względu na swoje represyjne oddziaływanie środek stosowany przez sądy cywilne, o znacznej dolegliwości dla osób nim objętych.
Postanowienie SN z dnia 19 czerwca 2015 r., IV CSK 564/14
Standard: 57927 (pełna treść orzeczenia)