Stwierdzenie zasiedzenia na rzecz osoby fizycznej, która nie żyje lub osoby prawnej, która utraciła byt prawny

Z uwagi na nabycie prawa własności z ostatnim dniem upływu terminu zasiedzenia, dopuszczalne jest stwierdzenie nabycia prawa przez osobę, która w chwili orzekania nie żyje. W postanowieniu sąd wymienia więc tego posiadacza, który nabywa własność rzeczy z upływem ustawowego okresu wykonywania posiadania samoistnego, a nie aktualnego posiadacza, nawet jeżeli jest jego następcą prawnym (uchwała (7) SN z dnia 22 kwietnia 1950 r. - zasada prawna -C 1864/49).

Zasada ta ma zastosowanie zarówno do nabycia własności prawa własności nieruchomości przez zasiedzenie, jak i odpowiednio do nabycia przez zasiedzenie służebności przesyłu lub służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu oraz nie tylko do posiadaczy mających status osób fizycznych ale też do posiadaczy będących osobami prawnymi. Odnośnie do osób prawnych oznacza to, że w razie utraty bytu prawnego przez osobę prawną po dacie upływu okresu zasiedzenia służebności i spełnienia przez tę osobę do tej daty przesłanek jej zasiedzenia, ta osoba prawna nabywa własność prawa i ta osoba powinna być objęta wnioskiem i wymieniona w postanowieniu sądu, a nie jej następca prawny.

Postanowienie SN z dnia 14 grudnia 2017 r., V CSK 135/17

Standard: 47366 (pełna treść orzeczenia)