Odpowiedzialność odszkodowawcza z tytułu szkody wyrządzonej przez interweniującego policjanta z przekroczeniem uprawnień lub niedopełnieniem obowiązków
Przestępstwo nadużycia władzy i niedopełnienia obowiązków przez funkcjonariuszy publicznych (art. 231 § 1 k.k.) Odpowiedzialność odszkodowawcza władzy publicznej i samorządu w sferze imperium (art. 417 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Oskarżeni wywożąc pijanego i w sumie bezradnego pokrzywdzonego z miejsca publicznego położonego w centrum miejscowości, gdzie co najwyżej wywoływał on zgorszenie, gdzieś na ubocze (jak się wydaje po to, aby sam szybko nie przemieścił się do mieszkania konkubiny, a więc aby oszczędzić sobie potencjalnej kolejnej interwencji), nie tylko nie dopełnili swoich obowiązków służbowych, ale że - jak wiele za tym przemawia - w wyniku ich niewłaściwego działania mogło dojść do wystąpienia rzeczywistego niebezpieczeństwa nastąpienia szkody dla interesu publicznego i prywatnego, jak również narażenia M. S. na niebezpieczeństwo co najmniej ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Wyrok SN z dnia 12 kwietnia 2022 r., III KK 32/21
Standard: 88793 (pełna treść orzeczenia)
Ewentualne ustalenie bezprawności działania funkcjonariuszy policji byłoby jednak niewystarczające do ustalenia odpowiedzialności Skarbu Państwa z art. 417 § 1 kc wobec niewykazania przez powoda, iż poniósł szkodę, jak też z uwagi na brak związku przyczynowego pomiędzy działaniem policjantów a powstaniem szkody. Związek przyczynowy jest konieczną przesłanką powstania odpowiedzialności, a brak przyczynowości powoduje, że nawet ewentualna ocena zachowania strony pozwanej, jako bezprawnego i zawinionego nie mogłaby doprowadzić do uznania jej odpowiedzialności za szkodę (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 lutego 2013 r. , V ACa 703/12).
Po podjęciu przez funkcjonariuszy decyzji o przewiezieniu powoda do izby wytrzeźwień, poinformował on policjantów, że chce zostawić w domu pieniądze w kwocie 2.900 zł, które ma przy sobie, ponieważ obawia się ich kradzieży w trakcie pobytu w izbie wytrzeźwień. Pieniądze zostały przeliczone przez świadka A. D. i zgodnie z wolą powoda pozostawione w jego domu. Wobec powyższego brak było podstaw do czynienia interweniującym policjantom zarzutu działania powodującego szkodę. Nie sposób przyjąć, aby wyrażenie przez funkcjonariuszy zgody na zadysponowanie przez powoda jego własnością poprzez jej pozostawienie zgodnie z jego wolą w jego własnym domu, mogło normalnie, typowo, prowadzić do utraty przez powoda tych pieniędzy wskutek kradzieży. Nawet więc jeżeli pomiędzy pozostawieniem pieniędzy w domu powoda a ich utratą występuje związek przyczynowy, to nie ma on w ocenie Sądu charakteru adekwatnego związku przyczynowego, gdyż nie jest to następstwo typowe, oczekiwane w zwykłej kolejności rzeczy, a co najwyżej będące następstwem jakiegoś zupełnie wyjątkowego zbiegu okoliczności.
Wyrok SO w Wrocławiu z dnia 28 czerwca 2013 r., II Ca 422/13
Standard: 88797 (pełna treść orzeczenia)