Zgoda drugiego małżonka na zaciągnięcie zobowiązania (art. 41 k.r.o.)
Odpowiedzialność małżonka majątkiem wspólnym za zobowiązania współmałżonka (odpowiedzialność majątkiem wspólnym – art. 41 k.r.o.) Zgoda na dokonanie czynności prawnej przez małżonka (art. 37 k.r.o.)
Zgoda współmałżonka może być wyrażona w dowolny sposób, także dorozumianie, chyba że wierzyciel wnosiłby na podstawie art. 787 k.p.c. o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, gdyż przepis ten wymaga zgody tego małżonka w formie dokumentu urzędowego lub prywatnego (por. uchwałę SN z dnia 18 marca 2011 r. III CZP 117/10).
Jeżeli jednak w skład majątku wspólnego małżonków wchodzi przedsiębiorstwo, to sąd może nadać klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika z ograniczeniem jego odpowiedzialności do tego przedsiębiorstwa, jeżeli wierzyciel wykaże, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa (art. 787[1] k.p.c.). W takiej sytuacji zgoda małżonka dłużnika nie jest wymagana, co zdaje się wynikać z istoty prowadzenia przedsiębiorstwa i ryzyka z tym związanego, jeśli wchodzi ono w skład majątku wspólnego.
Uchwała SN z dnia 11 kwietnia 2019 r., III CZP 106/18
Standard: 46707 (pełna treść orzeczenia)
Z treści przepisu art. 41 kro nie wynika wprost w jakiej formie powinna zostać wyrażona zgoda drugiego małżonka na zaciągnięcie zobowiązania czy powinna zostać dokonana w formie pisemnej, czy jest możliwość wyrażania domniemanej zgody. W doktrynie uznaje się, że zgoda taka może zostać wykazana wszelkimi dostępnymi dowodami oraz że do zgody małżonka na dokonanie przez współmałżonka czynności prawnej kreującej zobowiązanie należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego normujące problematykę oświadczeń woli.
Zgoda może być zatem wyraźna lub wyrażona w sposób dorozumiany; także w postaci elektronicznej (art. 60 k.c.). W doktrynie wskazuje się również, że zgoda małżonka dłużnika na zaciągnięcie zobowiązania może zostać wyrażona przed lub jednocześnie z czynnością prawną, a także po jej dokonaniu.
Wyrok SO w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2017 r., XVIII C 1085/15
Standard: 8944 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 16335