Wniesienie apelacji w terminie do sądu niewłaściwego a zachowanie terminu (art. 369 § 3 k.p.c.)
Termin i sąd właściwy do wniesienia apelacji (art. 369 k.p.c.) Wniesienie środka zaskarżenia do sądu niewłaściwego
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Środek zaskarżenia wniesiony przez stronę do sądu niewłaściwego nie jest uważany za wniesiony w terminie, co pociąga za sobą niekorzystne skutki procesowe (zob. uchwała połączonych Izb Cywilnej oraz Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 28 listopada 1987 r., III CZP 33/87). W tego rodzaju sytuacji, o zachowaniu terminu decyduje dzień, w którym środek zaskarżenia został nadany pocztą lub bezpośrednio przekazany przez sąd niewłaściwy sądowi właściwemu (zob. postanowienia SN z 14 listopada 1973 r., II CZ 183/73; z 6 grudnia 1965 r., I PZ 80/65, listopada 2012 r., I CZ 169/12; z 18 stycznia 2013 r., IV CZ 153/12; z 16 lutego 2007 r., V CZ 118/06 oraz z 29 listopada 2001 r., V CZ 232/01).
Wprawdzie po dodaniu, z dniem 3 maja 2012 r., paragrafu 3 do 369 k.p.c., termin do wniesienia apelacji uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła apelację do sądu drugiej instancji, ale regulacja ta dotyczy wyłącznie sądu, który wydał zaskarżone apelacją orzeczenie i sądu właściwego do jej rozpoznania (tego rodzaju sytuacja nie zachodzi przy wydaniu orzeczenia przez sąd polubowny i jego zaskarżeniu skargą do sądu państwowego). We wszystkich pozostałych przypadkach, o terminowości wniesienia apelacji lub zażalenia, które strona przesłała do niewłaściwego sądu, decyduje dzień fizycznego przekazania środka przez sąd niewłaściwy sądowi właściwemu (nadanie pocztą lub przekazanie bezpośrednie).
Uchwała SN z dnia 5 lipca 2024 r., III CZP 64/23
Standard: 82817 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 369 § 3 k.p.c. został dodany ustawą z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 233, poz. 1381). Ratione legis przyjętego w nim rozwiązania było wyeliminowanie wyjątkowo niekorzystnych dla stron skutków regulacji zawartej w art. 369 § 1 k.p.c. prowadzących do odrzucenia apelacji wniesionej wprost do sądu drugiej instancji właściwego do jej rozpoznania, z pominięciem sądu pierwszej instancji, który wydał zaskarżone orzeczenie. To stosunkowo nowe rozwiązanie nie oznacza, że wniesienie apelacji bezpośrednio do sądu właściwego do jej rozpoznania stanowi równorzędny sposób wniesienia środka odwoławczego, jakim jest apelacja.
Przepis art. 369 § 3 k.p.c. nie ma zastosowania w postępowaniu wywołanym wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych.
Postanowienie SN z dnia 15 lutego 2019 r., II CZ 69/18
Standard: 46693 (pełna treść orzeczenia)