Odpowiednie stosowanie przepisów o apelacji (art. 1213[1] § 2 k.p.c.)

W wyniku nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. poz. 1595) od dnia 1 stycznia 2016 r. do postępowania o uznanie albo o stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego lub ugody przed nim zawartej wszczętego po tym dniu stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji (art. 1213[1] § 2 k.p.c.). Jest to reguła ogólna, dotycząca każdego postępowania o uznanie albo o stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego niezależnie od tego, czy chodzi o wyrok sądu polubownego wydany w Polsce lub ugodę zawartą przed tym sądem w Polsce, czy o wyrok sądu polubownego wydany za granicą lub o ugodę zawartą przed tym sądem za granicą.

Pod rządami tej nowej regulacji, skutkującej skrócenie toku postępowania, aktualny jest pogląd o zróżnicowanym charakterze postępowania o uznanie albo o stwierdzenie wykonalności w zależności od jego przedmiotu. Ten zróżnicowany charakter przedmiotowych postępowań nie pozostaje natomiast bez wpływu na wykładnię nakazu odpowiedniego stosowania przepisów o apelacji (art. 1213[1] § 2 k.p.c.) w zależności od tego, o który z tych przepisów chodzi, oraz od tego, w którym z postępowań miałby on być stosowany.

Nakaz odpowiedniego stosowania przepisów o apelacji dotyczy kwestii nieuregulowanych w art. 1212-1217 k.p.c.

Uchwała SN z dnia 28 września 2016 r., III CZP 40/16

Standard: 46685 (pełna treść orzeczenia)