Przepisy odsyłające do innych aktów normatywnych

Przepis odsyłający zamieszczany jest w materii ustawy w celu uniknięcia powtórzeń oraz dla zachowania jednolitości systemu prawa. Trybunał Konstytucyjny w dotychczasowym orzecznictwie nie kwestionował zasadności użycia w treści ustawy przepisów odsyłających. Sam przepis odsyłający nie kreuje żadnych praw ani obowiązków, nie wprowadza zasad, dlatego zarzuty naruszenia Konstytucji będą w głównej mierze dotyczyć przepisów, do których odsyła. Ewentualna niezgodność z Konstytucją przepisu odsyłającego może wynikać z jego wadliwej konstrukcji, np. zbyt ogólnego lub nieprawidłowego odesłania, co czyni go przepisem blankietowym lub niezrozumiałym i prowadzi do naruszenia zasady poprawnej legislacji dekodowanej z art. 2 Konstytucji.

Niekonstytucyjność przepisów, na stosowanie których zezwala przepis odsyłający, nie powoduje automatycznej niekonstytucyjności przepisu odsyłającego. Niezgodność z Konstytucją jakiegokolwiek przepisu, do którego następuje odesłanie skutkuje jego derogacją z systemu prawnego, ale nie derogacją przepisu odsyłającego. Sam przepis odsyłający nie wymaga żadnych zmian, jedynie materia, do której odsyła, ulega ograniczeniu ze względu na brak możliwości jej zastosowania.

Wyrok TK z dnia 17 maja 2012 r., K 10/11

Standard: 659 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z ustaleniami teorii prawa przepis odsyłający jest niekompletny i sam przez się nie tworzy normy prawnej, lecz wymaga "uzupełnienia" przez przepis odniesienia, który dopiero wzięty łącznie z przepisem odsyłającym daje poszukiwaną regułę zachowania się (zob. też: uchwała TK z 1 czerwca 1994 r., W. 4/94).

Wyrok TK z dnia 28 kwietnia 2009 r., P 22/07

Standard: 660 (pełna treść orzeczenia)