Cofnięcie pozwu o wyłączenie wspólnika przez jednego z powodów wbrew stanowisku pozostałych

Z art. 72 § 2 k.p.c. w związku z jego § 1 wynika, że do skuteczności cofnięcia pozwu przez jednego współuczestnika, także w razie nie zrzeczenia się przez niego roszczenia, konieczne jest uzyskanie zgody wszystkich pozostałych współuczestników.

Wniesienie powództwa z zachowaniem przesłanek określonych art. 266 k.s.h., dotyczących legitymacji czynnej nie powinno móc być zniweczone formalnie przez cofnięcie pozwu przez któregoś z wnoszących go wspólników. Jeśli wspólnik zdecydował się na zgłoszenie powództwa wraz z innym wspólnikiem (wspólnikami), to należy przyjąć, że działał racjonalnie i dostrzegał zasadność swojego działania. Nie oznacza to niemożliwości zmiany stanowiska, ale okoliczności cofnięcia pozwu dotyczącego wszystkich powodów tylko przez jednego z nich, bez aprobaty tego kroku przez pozostałych, zawsze pozostaną dwuznaczne i nie budują poprawnej atmosfery do dalszego współdziałania między wspólnikami na rzecz spółki (art. 3 k.s.h.). Sprawa więc wszczęta wniesionym pozwem powinna więc zostać rozpoznana merytorycznie.

Cofnięcie pozwu tylko przez jednego z powodów wbrew stanowisku pozostałych (pozostałego), z samej istoty powództwa określonego w art. 266 k.s.h. nie powinno skutkować jego bezprzedmiotowością, gdyż ważnych powodów do wyłączenia wspólnika ze spółki, jeśli takie występują, samo cofnięcie pozwu nie likwiduje. Konflikt między wspólnikami, z których w spółce pozostaną wszyscy, w tym wspólnicy pozostający w sporze, nie powinien prowadzić w rezultacie do wycofania się ze spółki (zbycie udziałów, umorzenie) tego ze wspólników, który wniósł wraz z innymi (z innym) powództwo o wyłączenie wspólnika, ale pozwu nie cofnął uważając, że są spełnione przesłanki wyłączenia, które winno się zbadać.

Wyrok SN z dnia 5 lutego 2014 r., V CSK 156/13

Standard: 46211 (pełna treść orzeczenia)