Brak odpisu pełnomocnictwa

Wprawdzie w art. 126 k.p.c., na który się powołuje skarżący w zażaleniu, nie ma mowy o konieczności złożenia odpisu pełnomocnictwa, jednakże obowiązek taki wynika z art. 89 § 1 k.p.c. Wbrew zatem temu, co twierdzi w uzasadnieniu zażalenia pełnomocnik powoda nie można uważać, że naruszenie dyspozycji każdego z wymienionych przepisów należy oceniać odmiennie i niezależnie od siebie, w szczególności przez uznanie, iż brak złożenia odpisu pełnomocnictwa nie stanowi wady formalnej pisma procesowego.

Wprowadzenie obowiązku załączenia odpisu pełnomocnictwa oznacza niewątpliwie nałożenie na stronę (jej pełnomocnika) obowiązku o charakterze formalnym, którego naruszenie podlega zastosowaniu art. 130 k.p.c.

Stosując łącznie art. 126 i art. 89 § 1 k.p.c. należy uznać, że brak złożenia przez stronę odpisu pełnomocnictwa do reprezentowania jej przed Sądem Najwyższym stanowi brak formalny pisma procesowego i uzasadnia odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 398[6] § 2 k.p.c., jeżeli zgodnie z art. 130 k.p.c. strona mimo wezwania nie uzupełni w terminie tego braku.

Postanowienie SN z dnia 4 lipca 2013 r., I CZ 67/13

Standard: 46003 (pełna treść orzeczenia)

Dołączenie do pisma procesowego dokumentu pełnomocnictwa lub jego wierzytelnego odpisu jest, w myśl art. 126 § 3 k.p.c., warunkiem formalnym, wobec czego w razie niezachowania tego warunku należy wezwać do jego uzupełnienia w zakreślonym terminie, stosownie do art. 130 lub 373 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 15 maja 2008 r., I CZ 34/08

Standard: 46012 (pełna treść orzeczenia)