Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Odrzucenie skargi opartej wyłącznie na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów

Wezwanie do usunięcia braków; odrzucenie skargi kasacyjnej (art. 398[6] k.p.c.) Wyłączenie ustalenia faktów lub oceny dowodów z podstaw skargi kasacyjnej (art. 398[3] § 3 i art. 398[13] § 2 k.p.c.)

Skarga kasacyjna oparta wyłącznie na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów nie podlega odrzuceniu na podstawie art. 398[6] § 2 k.p.c. jako niedopuszczalna z innych przyczyn.

W dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego dotyczącym skarg kasacyjnych opartych - tak jak skarga kasacyjna wniesiona w niniejszej sprawie - na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów, ugruntowało się stanowisko, zgodnie z którym skarga kasacyjna zawierająca wyłącznie zarzuty dotyczące ustalonego stanu faktycznego i oceny dowodów (art. 228, 231 i 233 k.p.c.) lub zmierzająca do podważenia ustalonego w zaskarżonym wyroku stanu faktycznego podle-ga odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 398[6] § 2 k.p.c. (postanowienia SN: z 30 sierpnia 2006 r., I CSK 189/06; z 6 grudnia 2005 r., I CSK 66/05; z 21 lipca 2006 r., II CSK 138/06; z 26 września 2006 r., II CSK 283/06; z 30 października 2006 r., II CSK 378/06; z 30 maja 2006 r., I PK 300/05; z 23 października 2006 r., I UK 194/06).

Sąd Najwyższy w niniejszym składzie, nie podziela powyższego zapatrywania prawnego.

Art. 398[3] § 3 k.p.c. stanowi, iż „podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być” określone zarzuty. W przeciwieństwie do art. 3982 k.p.c., przepis ten nie posługuje się sformułowaniem „skarga kasacyjna jest niedopuszczalna”. Tym samym sam ustawodawca rozróżnił między niedopuszczalnością skargi kasacyjnej a niemożnością skutecznego oparcia skargi na zarzutach dotyczących oceny dowodów lub ustaleń faktycznych.

Skarga kasacyjna oparta - wbrew treści art. 398[3] § 3 k.p.c. - wyłącznie na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów nie ma uzasadnionej - w rozumieniu art. 398[3] § 1 k.p.c. podstawy. Jako taka jest więc bezzasadna, bezprzedmiotowa, nieuzasadniona, lecz nie jest - zdaniem Sądu Najwyższego w obecnym składzie - niedopuszczalna.

Nie ulega wątpliwości, iż w stanie faktycznym sprawy skarga kasacyjna przysługiwała stronie, została wniesiona od prawomocnego wyroku Sądu drugiej instancji, spełniała ona wymogi konstrukcyjne skargi kasacyjnej określone w art. 398[4] § 1 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2007 r., II UZ 62/06

Standard: 45944 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.