Odrzucenie apelacji nieopłaconej
Odrzucenie apelacji przez sąd drugiej instancji (art. 373 k.p.c.)
Art. 130 § 1 k.p.c. ma zastosowanie nie tylko do pism podlegających opłacie wnoszonych w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji, ale także stanowi podstawę wezwania do opłacenia środków zaskarżenia w sytuacji, w której obowiązek uiszczenia opłaty stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu lub wartości przedmiotu zaskarżenia aktualizuje się już z chwilą wniesienia środka odwoławczego lub środka zaskarżenia, jak również w sytuacji, w której obowiązek uiszczenia opłaty powstaje w chwili doręczenia prawomocnego postanowienia o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Przepis ten ma zastosowanie w odniesieniu do środków zaskarżenia z odpowiednią modyfikacją dotyczącą właściwego rygoru, kodeks postępowania cywilnego bowiem nie zna „zwrotu środków zaskarżenia”, a zatem w wypadku apelacji jest to rygor w postaci jej odrzucenia na podstawie art. 373 k.p.c.
Uchwała SN z dnia 9 lutego 2012 r., III CZP 92/11
Standard: 53091 (pełna treść orzeczenia)
Wniesiona przez samą stronę nieopłacona apelacja nie może być odrzucona bez uprzedniego wezwania o uiszczenie opłaty od tego środka zaskarżenia
Przepis art. 130 § 1 k.p.c. znajduje zastosowanie do wszelkich pism procesowych wnoszonych przez stronę, w tym także do apelacji od wyroku, a jego wydźwięk jest jednoznaczny - negatywne konsekwencje procesowe braków formalnych, czy też nieopłacenia pisma procesowego mogą dotknąć stronę tylko wówczas, gdy zostanie wezwana do ich usunięcia i nie zadośćuczyni temu zobowiązaniu w zakreślonym terminie.
Okoliczność, że rozróżnia się apelację nieopłaconą od apelacji, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie jest prostą konsekwencją konstrukcji art. 130 § 1 k.p.c., wedle którego stronę wzywa się do uzupełnienia pisma wtedy, gdy nie zachowano warunków formalnych, a nie wtedy, gdy go nie opłacono, bo w takiej sytuacji wezwanie dotyczy opłacenia pisma.
Postanowienie SN z dnia 28 października 2008 r., I PZ 25/08
Standard: 45796 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 39139