Przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu (art. 44[1] k.p.c.)

Art. 52 § 1 in fine k.p.c. nie pozwala na orzekanie przez sąd przełożony w zakresie szerszym niż wynika to z zakresu przedstawienia. Jednocześnie przedstawić sądowi przełożonemu można tylko to żądanie wyłączenia, co do którego wiadomo, że niemożliwe jest utworzenie składu, który miałby je rozpoznać – co w sytuacji takiej jak niniejsza, czyli piętrowego zgłaszania żądań wyłączenia, dotyczy tylko ostatniego z nierozpoznanych żądań. Sytuacja tego rodzaju jest oczywiście niepożądana i mogłaby skłaniać do rozważenia zastosowania innych środków procesowych, a w szczególności możliwości, jakie stwarza art. 44[1] § 1 i 2 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 24 października 2024 r., III CO 1208/24

Standard: 83308 (pełna treść orzeczenia)

Z punktu widzenia dobra wymiaru sprawiedliwości nie byłoby właściwe, aby spór, który wystąpił między sędzią a zatrudniającym go sądem był rozstrzygany przez sąd (Sąd Rejonowy w K.), dla którego pracodawca powoda jest sądem przełożonym. Gdyby więc Sąd, do którego wpłynął pozew, wystąpił do Sądu Najwyższego na podstawie art. 44[1] § 2 k.p.c. o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu z taką właśnie argumentacją, wniosek tego Sądu zostałby zapewne uwzględniony.

Postanowienie SN z dnia 27 lipca 2022 r., I PUO 5/22

Standard: 64569 (pełna treść orzeczenia)