Prowadzenie działalność na tym samym rynku (art. 43[3] § 1 k.c.)

W art. 43[3] § 1 KC ustawodawca posłużył się pojęciem „prowadzenia działalności na tym samym rynku”, które stanowi kryterium badania odróżnialności firm, przy czym w kodeksie cywilnym pojęcie to nie zostało zdefiniowane.

W doktrynie wskazuje się, że na gruncie omawianego przepisu nie należy go ograniczać do obszaru geograficznego, lecz traktować raczej w kategoriach sfery oddziaływania lub zamierzonej ekspansji przedsiębiorcy oraz w znaczeniu wspólnej klienteli, która może być wyznaczona w oparciu o różne kryteria, w szczególności geograficzne.

Rynek rozumieć należy nie tylko pod względem terytorialnym, ale także produktowym Należy przy tym mieć na uwadze funkcję omawianego przepisu – ma on likwidować niebezpieczeństwo mylenia przedsiębiorców ze względu na podobieństwo ich firm.

Postanowienie SO w Szczecinie z dnia 7 listopada 2014 r., VIII Ga 304/14

Standard: 44753 (pełna treść orzeczenia)

Przesłanką naruszenia prawa do firmy uregulowanego w art. 43[3] § 1 KC jest niemożność odróżnienia przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku. Zatem do naruszenia prawa do firmy może dojść tylko wtedy, gdy przedsiębiorcy, których firmy nie różnią się dostatecznie, prowadzą działalność na tym samym rynku.

Powszechnie przyjmuje się, iż tożsamość rynku zachodzi wówczas, gdy strony prowadziły działalności na tym samym rynku w sensie geograficznym oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności (por. uz. wyroku SN z dnia 25 listopada 2008 r., II CSK 343/08).

Wyrok SO w Katowicach z dnia 29 sierpnia 2013 r., XIII GC 88/13

Standard: 33012 (pełna treść orzeczenia)