Temporalny zakres stosowania ustawy (art. 3a u.p.w.o.z.p.)

Przepisy o charakterze przejściowym, a taki charakter ma art. 3a upwozp, nie mogą zmieniać treści przepisów merytorycznych. Przyjęcie literalnej wykładni art. 3a, a zatem uznanie, że uwozp może znaleźć zastosowanie także wobec osób skazanych już po wejściu w życie ustawy lutowej (jeśli tylko czyn został popełniony wcześniej), byłoby ukrytą formą modyfikacji art. 1 upwozp. Stąd też - uwzględniając treść art. 1 i art. 3a upwozp - Trybunał przyjmuje, że kryterium decydującym o możliwości zastosowania wobec danej osoby przepisów upwozp jest dzień rozpoczęcia odbywania kary pozbawienia wolności przez daną osobę, a nie dzień popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary.

Zdaniem Trybunału, ustawodawca objął zakresem zastosowania przepisów upwozp te osoby, które przed dniem wejścia noweli lutowej (czyli przed 1 lipca 2015 r.) odbywały karę pozbawienia wolności lub karę 25 lat pozbawienia wolności, wykonywaną w systemie terapeutycznym, oraz spełniają dwie pozostałe przesłanki wymienione w art. 1 pkt 2 i 3. Taka wykładnia art. 1 w związku z art. 3a upwozp daje się pogodzić z konstytucyjnymi gwarancjami ochrony wolności osobistej. Oznacza to, że osoby, które trafiły do zakładu karnego po dniu 30 czerwca 2015 r. nie będą podlegać reżimowi upwozp.

Wyrok TK z dnia 23 listopada 2016 r., K 6/14

Standard: 44099 (pełna treść orzeczenia)