Pogrzeb symboliczny bez zwłok ludzkich

W obowiązujących przepisach nie brak przesłanek, które pozwalałyby w świetle ustawy o cmentarzach uznać za dopuszczalne przeprowadzenie tzw. pogrzebu symbolicznego. Chodzi tutaj o sytuacje wyraźnie uregulowane prawnie, gdy zostało wydane orzeczenie o uznaniu za zmarłego (art. 535 i nast. k.p.c.) lub stwierdzające zgon (art. 526 i nast. k.p.c.), gdy mimo braku ciała, zasadne jest przeprowadzenie uroczystości żegnających i upamiętniających zmarłego. Tę samą regułę należałoby również zastosować w przypadku przekazania zwłok na cele naukowe, ponieważ czas wykorzystywania naukowego ciała może być różny, co sprawia, że, nawet gdy teoretycznie możliwe wydawałoby się oczekiwanie na zwrot ciała albo jego szczątków bądź zorganizowanie wspólnego pochówku z jednostką naukową, względy związane z faktem śmierci osoby, pożegnaniem zmarłego i jego upamiętnieniem uzasadniają, biorąc pod uwagę zasady współżycia społecznego, zwyczaj i kulturę danego kraju, zorganizowanie pogrzebu symbolicznego niezwłocznie po śmierci. Trudno wymagać od rodziny zmarłego, żeby czekała na możliwość pogrzebu szczątków zmarłego i jego „formalne” pożegnanie, aż placówka naukowa uzna, że zwłoki zostały już wykorzystane i mogą zostać zwrócone

Uchwała SN z dnia 2 lutego 2011 r., I UZP 5/10

Standard: 43807 (pełna treść orzeczenia)