Gwarancje dla strony właściwe prawu karnemu

Za utrwalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego należy uznać pogląd, że w sprawach o nałożenie kary pieniężnej należy stosować określone gwarancje dla strony właściwe prawu karnemu (zob. wyroki SN: z dnia 14.04.2010 r. III SK 1/10, z dnia 1.06.2010 r. III SK 5/10 i z dnia 21.04.2011 r., III SK 45/10).

W orzecznictwie wskazuje się, że kary pieniężne nakładane przez organy regulacji rynku nie mają charakteru sankcji karnych, jednakże w zakresie, w jakim dochodzi do wymierzenia przedsiębiorcy takiej kary, zasady sądowej weryfikacji prawidłowości orzeczenia organu regulacyjnego powinny odpowiadać wymaganiom analogicznym do obowiązujących sąd orzekający w sprawie karnej (zob. np. wyroki SN: z dnia 14.01.2010 r., III SK 1/10, z dnia 1.06.2010 r., III SK 5/10, z dnia 21.09.2010 r., III SK 8/10, z dnia 4.11.2010 r., III SK 21/10 i z dnia 5.01.2011 r., III SK 32/10).

Sąd bierze więc pod uwagę prawo przedsiębiorcy do obrony analogicznie do sądu karnego, przed którym oskarżyciel, aby uzyskać sądowe potwierdzenie oskarżenia, musi zwłaszcza wykazać bezzasadność wyjaśnień oskarżonego (zob. wyrok SN z dnia 21.10.2010 r., III SK 7/10, OSNP 2012, nr 3-4, poz. 53).

Wyrok SA w Warszawie z dnia 22 marca 2017 r., VI ACa 1863/15

Standard: 43686 (pełna treść orzeczenia)