Zasada proporcjonalności przy wymiarze kary pieniężnej

Zdaniem Sądu Najwyższego, w przedmiotowej sprawie Sąd Apelacyjny dokonał oceny proporcjonalności nałożonej na powoda kary pieniężnej, odnosząc jej wysokość do wielkości uzyskanego przez tego przedsiębiorcę przychodu ze sprzedaży towarów, których dotyczyła praktyka i trafnie uznał, że uwzględnienie w podstawie wymiaru kary przychodu uzyskanego przez powoda z posiadania udziałów w spółce-córce, prowadziłoby do jej nieproporcjonalności. Przychód ze sprzedaży towarów, których dotyczyła praktyka, stanowił bowiem jedynie 13% przychodu Spółki ogółem.

Postanowienie SN z dnia 21 maja 2019 r., I NSK 62/18

Standard: 43704 (pełna treść orzeczenia)

Orzecznictwo daje przedsiębiorcy oraz sądom orzekającym w sprawach z odwołania od decyzji Prezesa podstawę dla zmiany wysokości kary pieniężnej, gdy z okoliczności faktycznych sprawy będzie wynikało, że kara pieniężna mieszcząca się w granicach wyznaczonych przez art. 106 ust. 1 uokik jest jednak nieproporcjonalna z uwagi na skalę przychodu ze sprzedaży towarów, których dotyczy praktyka. W podobny sposób wypowiedział się SN w wyroku z 16 kwietnia 2015 r., III SK 24/14.

Wyrok SN z dnia 10 stycznia 2017 r., III SK 61/15

Standard: 43703 (pełna treść orzeczenia)