Fałszywe lub oszukańcze oznaczenie geograficzne (art. 8 u.z.n.k.)
Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
Oznaczenia geograficzne, o których mowa w art. 8 u.z.n.k. pełnią w obrocie funkcje: informacyjną, odróżniającą i reklamową. Oznaczenia te nie pełnią funkcji gwarancyjnej (jakościowej), polegającej na zapewnieniu odbiorców (daniu im pewnej gwarancji), że towar opatrzony oznaczeniem geograficznym posiada określoną jakość, renomę lub cechy charakterystyczne, wynikające z jego geograficznego pochodzenia. Funkcję gwarancyjną wykonują, łącznie z pozostałymi funkcjami, jedynie kwalifikowane oznaczenia geograficzne będące nośnikiem informacji o cechach jakościowych towaru.
Ustawodawca odróżnia oznaczenia geograficzne fałszywe od oznaczeń oszukańczych, czyli nieprawdziwe od wskazujących na prawdziwe miejsce pochodzenia, ale powodujących mylne wyobrażenie o pochodzeniu.
Opis czynu nieuczciwej konkurencji stypizowanego w art. 8 u.z.n.k. nawiązuje do oszukańczego opatrywania towarów oznaczeniem geograficznym wskazującym bezpośrednio lub pośrednio na kraj , region lub miejscowość ich pochodzenia. Ustawodawca założył więc, że źródłem powyższego czynu może być oszukańcze nawiązanie do nazwy regionu, a nie rejonu jako obszaru o mniejszej powierzchni. Regionalność jako cecha podlegająca szczególnej ochronie w związku z występowaniem specyficznych i niepowtarzalnych cech towarów lub usług wytwarzanych i oferowanych na określonych obszarach, została wymieniona również w art. 9 u.z.n.k.
Zakres ochrony oznaczeń wód mineralnych i źródlanych określa obecnie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18.06.2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 powyższej Dyrektywy nazwa lokalizacji, osady lub miejscowości może znaleźć się na druku określenia handlowego pod warunkiem, że odnosi się do naturalnej wody mineralnej, która jest wydobywana ze źródła w miejscu wskazanym przez to określenie handlowe i pod warunkiem, że nie wprowadza przez to w błąd co do miejsca wydobywania ze źródła.
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 19 marca 2015 r., I ACa 923/14
Standard: 43632 (pełna treść orzeczenia)
Jeżeli chodzi o zwykłe oznaczenia pochodzenia towaru lub usługi (art. 8 u.z.n.k.), to powinny być po prostu prawdziwe. Każdy ma prawo i obowiązek prawdziwie informować, gdzie wytwarza towar i ta informacja nie może być objęta rejestracją znaku towarowego.
Sąd Najwyższy wyjaśnił, że nawet użycie nazwy obcej miejscowości do oznaczenia swego produktu nie może być uznane za wprowadzające klientelę w błąd co do pochodzenia produktu, jeżeli na nim podane jest także miejsce jego wyrobu, a wielkość. kształt i etykieta opakowania różni się istotnie od opakowania produktu konkurencyjnego (por. orzeczenie SN z dnia 6 marca 1929 r., Rw. 1469/28).
Wyrok SN z dnia 18 sierpnia 2005 r., V CK 107/05
Standard: 43634 (pełna treść orzeczenia)