Tajemnica statystyczna (art. 10 u.s.p)
Tajemnice zawodowe i służbowe (art. 180 k.p.k.) Ochrona tajemnicy w procesie cywilnym (art. 261 § 2 k.p.c.)
Trybunał Konstytucyjny nie podziela, że dobro statystyki publicznej dominuje nad dobrem wymiaru sprawiedliwości. Nie da się abstrakcyjnie określić relacji między dobrem statystyki publicznej a dobrem wymiaru sprawiedliwości, w kategoriach „wyższe – niższe”, czy „ważniejsze – mniej ważne”. Brak jest jednak podstaw do wprowadzania bezwzględnego zakazu wykorzystywania informacji objętych tajemnicą statystyczną w ramach postępowania karnego. Tajemnica statystyczna nie ma charakteru absolutnego.
Dobro wymiaru sprawiedliwości stanowi istotną wartość prawidłowo funkcjonującego państwa prawa. W wielu sytuacjach udostępnienie informacji statystycznych na potrzeby postępowania karnego może okazać się niezbędne.
Organy prowadzące postępowanie dowodowe dążą do ustalenia możliwie największej liczby faktów przydatnych do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia określonej sprawy na podstawie prawdziwych ustaleń faktycznych. Z tego punktu widzenia, uzyskanie przez organy wymiaru sprawiedliwości informacji przekazywanych na cele statystyczne może przyczynić się do wydania prawidłowego orzeczenia.
Informacje uzyskane przez służby statystyki publicznej dotyczące określonej osoby przekazywane na cele postępowania karnego nie podlegają upublicznieniu. Ewentualne upublicznienie tych informacji oznaczałoby głębszą ingerencję w sferę prywatności i wymagałoby bardziej restrykcyjnych warunków zwolnienia z tajemnicy statystycznej. Z art. 181 § 1 k.p.k. wynika, że sąd przesłuchuje osobę zwolnioną z obowiązku zachowania tajemnicy statystycznej na rozprawie z wyłączeniem jawności.
Z art. 226 w związku z art. 180 § 1 k.p.k. wynika możliwość odmowy wydania dokumentów zawierających informacje objęte tajemnicą statystyczną.
Wyrok TK z dnia 13 grudnia 2011 r., K 33/08
Standard: 43460 (pełna treść orzeczenia)