Przerwa a bezpłatna opieka medyczna określona w art. 115 § 1 k.k.w.

Osoba, której udzielono przerwy w wykonaniu kary na podstawie art. 153 § 1 k.k.w., nie jest skazanym uprawnionym do bezpłatnej opieki medycznej określonej w art. 115 § 1 k.k.w.

W art. 154 k.k.w. wprowadzono szczególną zasadę dotyczącą wykonalności orzeczenia sądu w przedmiocie udzielenia przerwy, które podlega wykonaniu bezzwłocznie, jeżeli zostało wydane na wniosek prokuratora albo jeżeli prokurator oświadczył, że nie sprzeciwia się udzieleniu przerwy. W takiej sytuacji postanowienie w przedmiocie udzielenia przerwy podlega wykonaniu z chwilą wydania, a skazany zostaje zwolniony z zakładu karnego. Skazany w okresie przerwy podlega wprawdzie rygorom kodeksu karnego wykonawczego (art. 5 § 1), jednak nie w zakresie określonym przez przepisy dotyczące wykonania kary pozbawienia wolności; czas trwania przerwy nie jest zaliczany na poczet tej kary.

Taka wykładnia pojęcia "przerwy" w wykonaniu kary pozbawienia wolności prowadzi do wniosku, że osoba skazana na tę karę nie odbywa jej w trakcie przerwy orzeczonej na podstawie art. 153 § 1 k.k.w., a w konsekwencji nie jest skazanym w rozumieniu art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 k.k.w

Uchwała SN z dnia 26 listopada 2008 r., III CZP 103/08

Standard: 43308 (pełna treść orzeczenia)