Właściwość w przedmiocie rozłożenia na raty kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość orzeczonego przepadku

Należności sądowe (art. 206 k.k.w.)

Wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2007 r., I KZP 12/07 pogląd,, że organem postępowania wykonawczego właściwym do orzekania, na podstawie art. 206 § 3 k.k.w., w przedmiocie rozłożenia na raty kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość orzeczonego przepadku jest sąd pierwszej instancji", mimo zmiany stanu prawnego, nie stracił nic ze swojej aktualności. Wręcz przeciwnie, nowelizacja art. 206 § 3 k.k.w. dokonana na mocy art. 1 pkt 88 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 240, poz. 1431), polegająca na doprecyzowaniu przedmiotu przepadku podlegającego przepisom art. 206 § 1 i 2 k.k.w. w zw. z art. 49-51 k.k.w., jednoznacznie przesądziła o słuszności zajętego stanowiska.

Z prostego porównania przepisów art. 206 § 3 k.k.w. sprzed i po nowelizacji wynika, że art. 206 § 3 k.k.w. stanowi obecnie o każdym przepadku, którego przedmiotem jest kwota pieniężna, niezależnie czy będzie to jedna z form głównych (np. art. 45 § 1 k.k.), czy zastępczych (np. art. 44 § 4 k.k.).

Zawsze zatem, kiedy przepadek dotyczyć będzie kwoty pieniężnej, w kompetencji sądu będzie podejmowanie decyzji, o jakich mowa w art. 49-51 k.k.w. (tj. rozłożenie na raty, umorzenie). Urząd skarbowy będzie zaś tym organem postępowania wykonawczego, który zgodnie z art. 27 k.k.w. dokonywać będzie egzekucji środka karnego przepadku według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Obowiązująca regulacja nakazuje zaakceptować stanowisko, że w sytuacji gdy przepadek dotyczyć będzie kwoty pieniężnej, sąd musi na podstawie art. 187 k.k.w. w zw. z art. 206 § 1 k.k.w. wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia tejże kwoty w terminie 30 dni, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu bezzwłocznie przekazać należność do egzekucji urzędowi skarbowemu, co zaś do przepadku niemającego substratu w kwocie pieniężnej, zgodnie z art. 187 k.k.w., sąd bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku powinien przesłać jego odpis lub wyciąg urzędowi skarbowemu w celu egzekucji.

Błędne jest twierdzenie, że słowo "odpowiednio" zawarte w art. 206 § 3 k.k.w. odnosi się zarówno do kwestii sposobu postępowania, jak i organu właściwego do określonych czynności. Wskazane pojęcie zostało zawarte w art. 206 § 3 k.k.w., ponieważ niemożliwe było stworzenie odesłania do stosowania art. 206 § 1 i 2 k.k.w. wprost. Wynika to z faktu ograniczenia zakresu zastosowania art. 206 § 1 k.k.w. do "uiszczenia kosztów sądowych lub pieniężnej kary porządkowej", art. 206 § 2 k.k.w. zaś do "należności sądowych". Jest zatem oczywiste, że odpowiednie stosowanie art. 206 § 1 i 2 k.k.w. polega na zastąpieniu wskazanych wypowiedzi w dyspozycji normy zwrotem "nawiązki na rzecz Skarbu Państwa oraz przepadku, jeżeli jego przedmiotem jest kwota pieniężna".

Postanowienie SN z dnia 29 października 2012 r., I KZP 16/12

Standard: 43286 (pełna treść orzeczenia)

Organem postępowania wykonawczego właściwym do orzekania, na podstawie art. 206 § 3 k.k.w., w przedmiocie rozłożenia na raty kwoty pieniężnej stanowiącej równowartość orzeczonego przepadku jest sąd pierwszej instancji.

Uchwała SN z dnia 24 maja 2007 r., I KZP 12/07

Standard: 43287 (pełna treść orzeczenia)