Niedopuszczalność warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary przekraczającej 3 lata (art. 155 § 2 k.k.w.)

W wypadku odbywania przez skazanego dwóch lub więcej nie podlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, warunkowe zwolnienie skazanego na zasadach określonych w art. 155 § 1 k.k.w. nie jest możliwe wtedy, gdy suma orzeczonych kar pozbawienia wolności przekroczyła 3 lata.

Użyte w liczbie pojedynczej, zawarte w art. 155 § 1 i 2 k.k.w., zwroty określające karę, dotyczą także zbiegających się w wykonaniu dwóch lub więcej kar niepodlegających łączeniu. Oznacza to, że co do zasady, warunkowe zwolnienie w trybie art. 155 k.k.w. może być udzielone z odbycia sumy kar nie podlegających łączeniu.

Powyższy wniosek wyprowadzić można także z analizy art. 155 § 1 k.k.w. w zw. z art. 77 i 79 § 1 k.k. Zgodnie z art. 155 § 1 k.k.w. warunkowe zwolnienie następuje na zasadach określonych w art. 77 k.k., przy czym zwolnienie to może nastąpić w każdym czasie, bez ograniczeń wynikających z art. 78 i 79 k.k. Przepis art. 77 k.k. formułuje materialne podstawy stosowania warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności. Stylistyka tego przepisu jest podobna do art. 155 k.k.w., bowiem ustawodawca używa zwrotu „kara” w liczbie pojedynczej. Nie ulega wszakże wątpliwości, że warunkowe zwolnienie na zasadach ogólnych może być stosowane wobec sprawcy odbywającego kilka kar pozbawienia wolności niepodlegających łączeniu, a zwolnienie to może nastąpić tylko od sumy tych kar.

Zasadę stosowania warunkowego zwolnienia z sumy kar niepodlegających łączeniu należy wyinterpretować z treści art. 77 § 1 k.k., bowiem tylko ten przepis stanowi materialną podstawę stosowania warunkowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności. Stwierdzić więc trzeba, że zawarty w art. 77 § 1 k.k. zwrot „skazanego na karę pozbawienia wolności” w istocie odnosi się także do skazanego na dwie (lub więcej) niepodlegające łączeniu kary pozbawienia wolności. Zważywszy zatem, że jak wynika z art. 155 § 1 k.k.w., warunkowe zwolnienie w tym trybie następuje na zasadach określonych w art. 77 Kodeksu karnego, przez użyte w obu paragrafach art. 155 k.k.w. zwroty „kara” rozumieć należy także dwie (lub więcej) niepodlegają-ce łączeniu kary pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno.

Prostą konsekwencją powyższego rozumowania jest wniosek, że w wypadku odbywania przez skazanego dwóch lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, wynikające z art. 155 § 2 k.k.w. ograniczenie związane z wysokością orzeczonej kary pozbawienia wolności musi być postrzegane przez pryzmat sumy zbiegających się kar. Inaczej mówiąc, w świetle wskazanego przepisu, udzielenie warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności nie jest możliwe, gdy suma orzeczonych kar niepodlegających łączeniu przekracza 3 lata.

Uchwała SN z dnia 24 lutego 2006 r., I KZP 54/05

Standard: 43268 (pełna treść orzeczenia)