Pojęcie decyzji organu w rozumieniu art. 7 § 1 k.k.w.

Zaskarżeniu w trybie art. 7 k.k.w. podlegają decyzje organów postępowania wykonawczego wymienione w art. 2 pkt 3-6 i 10 k.k.w., a więc również zarządzenia prezesa sądu lub upoważnionego sędziego oraz sędziego penitencjarnego. Są to decyzje w rozumieniu komentowanego przepisu, o ile ich podstawą są przepisy kodeksu karnego wykonawczego. Decyzjamiw rozumieniu art. 7 k.k.w. nie są natomiast zarządzenia o charakterze procesowym prezesa czy sędziego (sędziego penitencjarnego), wydawanew ramach postępowania przed Sądem. Ich podstawą są bowiem przepisy kodeksu postępowania karnego. Do ich zastosowania stosuje się odpowiednio (art. 1 § 2 k.k.w.) przepisy tego kodeksu także co do możliwości i trybu ich zaskarżenia.

Przez „decyzję” w rozumieniu art. 7 § 1 k.k.w. należy rozmieć każdy akt prawny o charakterze indywidualnym i konkretnym, rozstrzygający sprawę w całości lub w części, albo w inny sposób kończący sprawę. Jego forma prawna ( i nazwa) nie ma znaczenia (zob; wyrok SN z 18.10.1985r., II CR 320/85).

Właściwe przepisy kodeksu karnego wykonawczego jednoznacznie wskazują - poprzez określenie organu decydującego – te przypadki, w których decyzja powinna mieć formę zarządzenia prezesa sądu lub upoważnionego sędziego (np. art. 42 § 3, art. 47 § 1, art. 141 a § 3, art. 216 § 2 i 3, art. 217, art. 217a, art. 217d, art. 223a § 3 k.k.w.) albo sędziego penitencjarnego(np. art. 34, art. 83 § 1 , art. 89 § 3a, art. 110 § 2c, art. 139 § 6, art. 140 § 4, art. 145 § 3, art. 148 § 1, art. 247 § 2 k.k.w.). Niewątpliwie należy tu wskazać także na przepis art. 80 § 2 k.k.w., który stanowi, że „sędzia penitencjarny może zarządzić wykonanie kar i środków karnych w innej kolejności niż określona w § 1 …”.

Postanowienie SA w Rzeszowie z dnia 26 marca 2013 r., II AKzw 137/13

Standard: 43253 (pełna treść orzeczenia)