Groźba zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie w rozumieniu art. 282 § 1 k.k.

Ustawa nie wymaga by groźby były wyrażone wprost. Groźba może zatem przybierać postać zachowań konkludentnych, które doprowadzają pokrzywdzonego do przekonania, iż jest zagrożony

Postanowienie SN z dnia 26 sierpnia 2021 r., II KK 254/20

Standard: 77965 (pełna treść orzeczenia)

W doktrynie i orzecznictwie sądów apelacyjnych rzeczywiście niekiedy (ale nie zawsze) przyjmuje się, że groźba zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie wymaga obawy zagrożonego, iż zostanie spełniona. Występek wymuszenia rozbójniczego jest szczególną odmianą przestępstwa z art. 191 § 1 k.k. Jeśli pokrzywdzony nie potraktował groźby „poważnie” (metus gravis), a uznał ją za „naciąganą”, zlekceważył i zapomniał o niej, nawet nie zawiadamiając o niej Policji, to groźba taka nie wypełnia znamion występku usiłowania wymuszenia rozbójniczego (zob. Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna, Tom III, pod red. A. Zolla, Warszawa 2008, s. 170- 171, teza 16; wyroki SA: w Krakowie, z dnia 6 marca 1997 r., II AKa 25/97; we Wrocławiu z dnia 23 maja 2013 r., II AKa 126/13).

Postanowienie SN z dnia 14 marca 2019 r., V KK 81/19

Standard: 82699 (pełna treść orzeczenia)