Zarzut odwoławczy wadliwego zastosowania lub niezastosowanie "wypadku mniejszej wagi"
Obraza przepisów prawa materialnego (art. 438 pkt 1 i 1a k.p.k.) Wypadek mniejszej wagi Oszustwo mniejszej wagi (art. 286 § 3 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Uznanie czynu przestępnego za wypadek mniejszej wagi jest zagadnieniem z zakresu ocen przedmiotowo-podmiotowych znamion czynu, dokonywanych przez pryzmat przesłanek wskazanych w art. 115 § 2 k.k. (postanowienie SN z dnia 22 września 2016 r., V KK 209/16). Toteż nie można zarzucić Sądowi Okręgowemu naruszenia zasad kontroli odwoławczej ze względu na to, że przy ocenie możliwości zakwalifikowania działania skazanego jako wypadku mniejszej wagi uwzględnił nie tylko wartość mienia podlegającego zaborowi i skutek użycia przemocy fizycznej (zakwalifikowany ostatecznie z art. 157 § 2 k.k.), ale także inne okoliczności wymienione w art. 115 § 2 k.k.
Postanowienie SN z dnia 14 lipca 2021 r., II KK 220/20
Standard: 77927 (pełna treść orzeczenia)
Do naruszenia przepisu ustanawiającego wypadek mniejszej wagi w ramach typu danego przestępstwa dojdzie wtedy, gdy sąd pominie ocenę okoliczności, które powinny mieć wpływ na ustalenie natężenia społecznej szkodliwości czynu (art. 115 § 2 k.k.) bądź nada znaczenie okolicznościom nieistotnym w tym względzie. Tylko w takiej sytuacji subsumcja czynu pod przepis statuujący wypadek mniejszej wagi lub odrzucenie takiej kwalifikacji będą uchybieniem polegającym na ograniczeniem podstawy rozstrzygnięcia (niedostrzeżenia koniecznych elementów) albo nadmiernym jej rozszerzeniem ( ujęcie tych elementów, które nie mają wpływu na stopień społecznej szkodliwości danego czynu), a więc uchybieniem, które może mieć istotny wpływ na treść orzeczenia.
Postanowienie SN z dnia 21 sierpnia 2008 r., V KK 257/08
Standard: 14156