Określenie celu regulacji

Zasada poprawnej legislacji odnosi się również do podstawowego z punktu widzenia procesu prawotwórczego etapu formułowania celów, które mają zostać osiągnięte przez ustanowienie określonej normy prawnej. Stanowią one podstawę oceny, czy przepisy prawne w prawidłowy sposób wyrażają normę nadającą się do realizacji zakładanego celu (zob. wyrok TK z 24 lutego 2003 r., K 28/02).

Wyrok TK z dnia 12 lutego 2013 r., K 6/12

Standard: 664 (pełna treść orzeczenia)

Ustawodawca powinien tak kształtować normy prawne, by stanowiły one najskuteczniejszy środek do osiągnięcia założonego celu działalności prawodawczej. Ustawodawca powinien również dokonać oceny skutków ubocznych wprowadzonej regulacji w związku z wartością celu, do którego ta regulacja zmierza (zob. wyrok TK z 20 listopada 1996 r., K 27/95)

Wyrok TK z dnia 9 lipca 2012 r., P 8/10

Standard: 628 (pełna treść orzeczenia)

Nakaz przestrzegania zasad poprawnej legislacji «jest funkcjonalnie związany z zasadami pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz ochrony zaufania do państwa i prawa», a same zasady poprawnej legislacji «obejmują również podstawowy z punktu widzenia procesu prawotwórczego etap formułowania celów, które mają zostać osiągnięte przez ustanowienie określonej normy prawnej. Stanowią one podstawę oceny, czy sformułowane ostatecznie przepisy prawne w prawidłowy sposób wyrażają wysławianą normę oraz czy nadają się do realizacji zakładanego celu» (por. wyroki TK: z 24 lutego 2003 r., K 28/02, oraz P 6/04).

Wyrok TK z dnia 26 czerwca 2012 r., P 13/11

Standard: 665 (pełna treść orzeczenia)