Kasacja w sprawach o wykroczenia

Wpłynięcie – w sprawie o wykroczenie – kasacji strony od wyroku sądu odwoławczego, czy też od innego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe w sprawach o wykroczenia, nie wywołuje żadnych skutków prawnych i wystarczające jest poprzestanie na wydaniu odpowiedniego zarządzenia o charakterze administracyjno-porządkowym (np. o załączeniu pisma do akt) oraz poinformowaniu nadawcy o sposobie załatwienia pisma.

Art. 110 § 1 k.p.s.w. stanowi, że kasację w sprawach o wykroczenia może wnieść wyłącznie Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich, a w sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych także Naczelny Prokurator Wojskowy. Jego dyspozycja jest wyraźna i jasna.

Zatem wniesienie kasacji przez którąkolwiek stronę od wyroku sądu odwoławczego zapadłego w sprawie o wykroczenie nie wywołuje żadnych skutków prawnych, w szczególności nie zobowiązuje organów sądowych do podjęcia jakichkolwiek czynności procesowych. Dobitnie trzeba stwierdzić, że brak jest podstawy prawnej do wydania w takiej sytuacji zarządzenia o odmowie przyjęcia kasacji w trybie przewidzianym w art. 530 § 2 k.p.k. Trudno nie dostrzec, że złamanie tej reguły i wydanie zarządzenia o odmowie przyjęcia skargi niejako automatycznie uruchamia tryb kontroli odwoławczej, skoro na takie zarządzenie – w myśl art. 530 § 3 zd. 1 k.p.k. – przysługuje zażalenie. Dochodzi więc do mnożenia całkowicie zbędnych procedur, które nie dość, że nikomu i niczemu nie służą, to na dodatek rodzą zjawiska ze wszech miar niepożądane: m.in. wprowadzają zamęt do obrotu prawnego, wywołują poczucie niestabilności systemu prawnego, niepotrzebnie absorbują organy procesowe.

Postanowienie SN z dnia 17 lipca 2008 r., V KZ 30/08

Standard: 42686 (pełna treść orzeczenia)