Wzajemny stosunek przepisów art. 65 § 2 k.w. i art. 97 k.w.

W piśmiennictwie wyrażono pogląd, że art. 65 § 2 k.w. jest przepisem ogólnym, gdyż pena-lizuje każde zachowanie polegające na nieudzieleniu, wbrew obowiązkowi, informacji właściwemu organowi lub instytucji. Natomiast, gdy ten obowiązek wiąże się z bezpieczeństwem lub porządkiem na drogach publicznych, to odpowiedzialność za jego niewykonanie reguluje odrębnie art. 97 k.w., który jest przepisem szczególnym. W takiej sytuacji zastosowanie powinna mieć reguła wyłączania wielości ocen w postaci zasady specjalności (lex specialis derogat legi generali). Wskazuje się nadto, że ta reguła wyłączania wielości ocen ma zastosowanie wówczas, gdy norma ogólna zostaje wyłączona przez normę szczególną ze względu na to, że pomiędzy tymi normami zachodzi logiczny stosunek podporządkowania.

W sytuacji, gdy właściciel lub posiadacz pojazdu nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania, to takie zachowanie wypełni przepis blankietowy art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 p.r.d., poprzez naruszenie „innych przepisów” o porządku na drogach publicznych, co równocześnie stanowić będzie naruszenie obowiązku udzielenia właściwemu organowi państwowemu lub instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości co do tożsamości innej osoby, co stanowi wykroczenie z art. 65 § 2 w zw. z art. 65 § 1 pkt 1 k.w. Między tymi przepisami zachodzi więc stosunek zawierania. Jednakże w wypadku zbiegu tych przepisów, dochodzi do wyłączenia art. 65 § 2 k.w., gdyż wówczas art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 p.r.d. jest przepisem szczególnym zawierającym okoliczności specjalizujące (modyfikujące) w stosunku do znamion wykroczenia z art. 65 § 2 k.w., w postaci naruszenia obowiązku dotyczącego porządku ruchu na drogach publicznych zawartego w art. 78 ust. 4 p.r.d. W takiej sytuacji pomiędzy tymi przepisami zachodzi pozorny zbieg, oparty na zasadzie lex specialis derogat legi generali. Dlatego też należy uznać, że niewskazanie przez właściciela lub posiadacza pojazdu na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w okolicznościach, o których mowa w art. 78 ust. 4 p.r.d., może stanowić wykroczenie z art. 97 k.w.

Postanowienie SN z dnia 29 czerwca 2010 r., I KZP 8/10

Standard: 42394 (pełna treść orzeczenia)