Pojęcie amunicji

Art. 4 ustawy o broni i amunicji zawiera definicje zawartych w niej określeń „broń palna” (ust. 1 pkt 1) oraz „amunicja” (ust. 3). W rozumieniu ustawy amunicją są naboje przeznaczone do strzelania z broni palnej.

Wyrok SN z dnia 16 grudnia 2020 r., IV KK 420/19

Standard: 77685 (pełna treść orzeczenia)

W tekście ustawy o broni i amunicji nie zdefiniowano natomiast pojęcia „amunicji”, zadawalając się stwierdzeniem, że „ilekroć w ustawie jest mowa o amunicji, należy przez to rozumieć amunicję do broni palnej” (art. 4 ust. 2 u.b.a.). Pojęcie amunicji posiłkowo zdaje się wyjaśniać art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych (...), w myśl którego przez amunicję należy rozumieć jedną z odmian wyrobów wypełnionych materiałem wybuchowym, przeznaczoną do miotania na odległość przy użyciu broni palnej. Wypada zauważyć przy tym, że w myśl art. 6 wspomnianej ustawy o materiałach wybuchowych (...) zasady wydawania i cofania pozwoleń na nabywanie oraz przechowywanie amunicji określają przepisy ustawy o broni i amunicji.

Możliwość posiadania amunicji jest w sposób nierozłączny związana z posiadaniem konkretnego egzemplarza broni palnej. Wniosek ten wzmacnia treść art. 14 u.b.a., w którym stwierdzono, iż „amunicję można nabywać na podstawie legitymacji posiadacza broni lub świadectwa broni, wyłącznie dla tej broni, która jest określona w legitymacji albo na podstawie świadectwa broni i pisemnego zamówienia podmiotu uprawnionego do nabycia amunicji”. Zwłaszcza, użyte w wymienionym przepisie określenie „wyłącznie dla tej broni” wskazuje na fakt, iż ustawodawca jednoznacznie wiąże posiadanie broni z posiadaniem amunicji. 

Uchwała SN z dnia 24 lutego 2010 r., I KZP 29/09

Standard: 42338 (pełna treść orzeczenia)