Przesłanki i tryb wydania wyroku nakazowego (art. 500 k.p.k.)

Dla wydania orzeczenia w trybie nakazowym wymagane jest osiągnięcie przez sąd, w oparciu o zebrane w dochodzeniu dowody, dostatecznego stopnia pewności w zakresie okoliczności popełnienia czynu przestępnego i winy oskarżonego. W przeciwnym wypadku koniecznym jest rozpoznanie sprawy na rozprawie głównej.

Wyrok SN z dnia 6 października 2021 r., IV KK 344/21

Standard: 58885 (pełna treść orzeczenia)

 O ile samo nieprzyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu nie stanowi przeszkody do wydania wyroku nakazowego, o tyle jednak wówczas to inne dowody w sposób jednoznaczny muszą wskazywać na jego „winę”, czyli sprawstwo w znaczeniu procesowym, jak i na całokształt przesłanek materialnoprawnych pozwalających na przypisanie odpowiedzialności karnej za przestępstwo.

Zatem chociaż samo przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu nie jest warunkiem koniecznym dla wydania wyroku nakazowego, to jednak wobec ustawowego wymogu, aby okoliczności czynu i wina nie budziły wątpliwości, należytej uwagi sądu wymaga całość pozostałego zgromadzonego materiału dowodowego.

Przyjęcie „braku wątpliwości” zarówno co do sprawstwa oskarżonego, jak i okoliczności czynu uzależnione jest od rzetelnej oceny wszystkich dowodów

Wyrok SN z dnia 28 lipca 2021 r., IV KK 345/21

Standard: 62405 (pełna treść orzeczenia)