Rodzajowy przedmiot ochrony przestępstwa z art. 23 ust. 1 u.z.n.k.

Przy przestępstwie określonym w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jako rodzajowy przedmiot ochrony wskazuje się przede wszystkim zasady prawidłowego obrotu gospodarczego, odnoszące się do reguł uczciwej konkurencji.

przedmiotem bezpośredniej ochrony tego przepisu może w wymiarze indywidualnym stanowić (i najczęściej stanowi) także ochrona interesu przedsiębiorcy, polegającego na konieczności utrzymania w dyskrecji informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Dlatego właśnie przyjmuje się, że osoba popełniająca czyn zabroniony z art. 23 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji może dopuścić się również przestępstwa godzącego w innego rodzaju prawnie chronione tajemnice, a w konsekwencji w rachubę może wejść popełnienie przestępstwa z art. 265 k.k., podlegającego kumulatywnej kwalifikacji prawnej (w wypadku gdy informacja objęta tajemnicą przedsiębiorstwa ma równocześnie status tajemnicy państwowej) albo przestępstwa z art. 266 § 1 k.k. (przy zauważalnej w doktrynie różnicy poglądów co do charakteru zachodzącego wówczas zbiegu, która to różnica w związku z treścią zarzutu skargi kasacyjnej pozostaje jednak bez znaczenia).

Postanowienie SN z dnia 21 marca 2013 r., III KK 267/12

Standard: 41964 (pełna treść orzeczenia)