Uchylenie postanowienia sądu o utrzymaniu w mocy postanowieni prokuratora o umorzeniu postępowania oraz prokuratora o umorzeniu postępowania

Przepis art. 537 § 2 k.p.k. określa w sposób autonomiczny rodzaje orzeczeń następczych w postępowaniu kasacyjnym, ale nie ustanawia zamkniętego katalogu tych orzeczeń, pozostawiając możliwość wydania innego rodzaju orzeczenia następczego, przy wykorzystaniu odesłania zawartego w art. 518 k.p.k.

W konsekwencji po rozpoznaniu kasacji wniesionej na podstawie art. 521 k.p.k. od prawomocnego postanowienia sądu utrzymującego w mocy postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego (art. 330 § 1 k.p.k.) Sąd Najwyższy władny jest uchylić orzeczenia obu tych organów i przekazać sprawę prokuratorowi w celu ponownego rozważenia kwestii zasadności umorzenia postępowania przygotowawczego.

W art. 537 § 2 k.p.k. nie przewiduje się przekazania sprawy prokuratorowi jako jednego z orzeczeń następczych. Sąd Najwyższy miał jednak na uwadze, że przepis ten nie zawiera zamkniętego katalogu rozstrzygnięć w następstwie rozpoznania kasacji. W okresie obowiązywania Kodeksu postepowania karnego z 1997r. w orzecznictwie kasacyjnym przyjmowano konsekwentnie, że treść art. 537 §2 k.p.k. nie przesądza o konieczności wydania orzeczenia następczego wyłącznie w jednej z przewidzianych w nim postaci. Odwołując się natomiast do art. 518 k'p.k., w szeregu sprawach Sąd Najwyższy wydawał orzeczenia następcze inne niż określone w art. 537 § 2 k.p.k., ale zawsze takie, jakie mógłby wydać sąd odwoławczy w danym postępowaniu. 

Norma uprawniająca do odpowiedniego stosowania w postępowaniu kasacyjnym przepisów o postępowaniu odwoławczym (art. 518 k.p.k.) obejmuje w analizowanej tu konfiguracji procesowej stosowanie art. 330 § 1 k.p.k., który nie przewiduje innego orzeczenia następczego, jak tylko przekazanie sprawy prokuratorowi do dalszego prowadzenia. 

Postanowienie SN z dnia 23 października 2012 r., V KK 167/12

Standard: 41857 (pełna treść orzeczenia)