Sprzeciw od wyroku nakazowego (art. 506 k.p.k.)

Art. 506 § 3 k.p.k. ma zastosowanie odpowiednio w postępowaniu w sprawach o wykroczenia na podstawie art. 94 § 1 k.p.w.

Przywołana regulacja określa prawne skutki wniesienia sprzeciwu od wyroku nakazowego. Jest to szczególny środek zaskarżenia wyroku nakazowego, który powoduje utratę mocy obowiązującej tego orzeczenia oraz obliguje do rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych. Oznacza to, iż zawsze konsekwencją skutecznego wniesienia sprzeciwu od wyroku nakazowego jest dalsze rozpoznawanie sprawy, w której orzeczenie to zapadło, na zasadach ogólnych (por. wyrok SN z dnia 1 sierpnia 2012 r., III KK 221/12).

Wyrok SN z dnia 28 stycznia 2015 r., V KK 388/14

Standard: 41849 (pełna treść orzeczenia)

Art. 506 § 3 k.p.k., jednoznacznie stanowi, iż w razie wniesienia sprzeciwu wyrok nakazowy traci moc; sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych. Oznacza to, że zawsze konsekwencją wniesienia sprzeciwu od wyroku nakazowego jest dalsze rozpoznanie sprawy, w której ten wyrok wydano, na zasadach ogólnych.

Uchybienie temu obowiązkowi i ponowne wydanie wobec tej samej osoby, na skutek jej sprzeciwu, kolejnego wyroku nakazowego, stanowi rażące naruszenie tegoż przepisu art. 506 § 3 k.p.k. Pogląd ten (niekontrowersyjny, skoro uwarunkowany kategorycznym brzmieniem przywołanego przepisu), był już wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 kwietnia 2006 r., II KK 9/06.

Stosownie do treści art. 94 § 1 k.p.w., przepis art. 506 § 3 k.p.k. stosuje się odpowiednio do wyroku nakazowego wydanego w toku postępowania w sprawach o wykroczenia.

W konsekwencji, samo skuteczne złożenie sprzeciwu od wyroku nakazowego wydanego w tym postępowaniu powoduje również to, że traci on moc, a sąd jest zobowiązany sprawę taką rozpoznać na zasadach ogólnych.

Wyrok SN z dnia 1 sierpnia 2012 r., III KK 221/12

Standard: 41848 (pełna treść orzeczenia)