Kradzież nośnika energii (gazu) wyodrębnionego w rzecz ruchomą (art. 278 § 1 i 5 k.k.)

Kradzieży energii (art. 278 § 5 k.k.)

Pojęcie „cudzej rzeczy ruchomej”, o której mowa w art. 278 § 1 k.k., obejmuje gaz jako wydzielony nośnik energii, będący przedmiotem czynności wykonawczej. Zabór w celu przywłaszczenia nośnika energii wyodrębnionego w rzecz ruchomą (art. 278 § 1 k.k.) wyłącza możliwość kwalifikowania takiego zachowania jako kradzieży energii (art. 278 § 5 k.k.).

Przekonanie to należy podzielić, tak zważywszy na przytoczoną wówczas przez Sąd Najwyższy argumentację jak i fakt, iż to rozstrzygnięcie zyskało akceptację, tak w piśmiennictwie, jak też w orzecznictwie. W wyroku z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. akt V KK 397/07, OSNKW 2008, z. 8, poz. 60, Sąd Najwyższy powielił bowiem ten pogląd, stanowczo stwierdzając, że gaz ziemny nie jest energią, o której mowa w art. 278 § 5 k.k., ale „cudzą rzeczą ruchomą”, w rozumieniu § 1 art. 278 k.k.

Wyrok SN z dnia 22 października 2013 r., V KK 233/13

Standard: 41768 (pełna treść orzeczenia)

Gaz ziemny nie jest energią, o której mowa w art. 278 § 5 k.k. ale wchodzi w skład znamienia (desygnatów pojęcia) „cudza rzecz ruchoma”, użytego w § 1 art. 278 k.k.

Skradziony przez oskarżonego gaz ziemny to tylko nośnik energii, będący przedmiotem czynności wykonawczej, określonym zbiorczo w tym ostatnim przepisie. Sąd Najwyższy w niniejszym składzie podtrzymuje pogląd wyrażony w postanowieniu z dnia 9 czerwca 2006 r. (I KZP 14/06), że „zabór w celu przywłaszczenia nośnika energii, wyodrębnionego w rzecz ruchomą (art. 278 § 1 k.k.), nie stanowi kradzieży energii (art. 278 § 5 k.k.).

Wyrok SN z dnia 27 lutego 2008 r., V KK 397/07

Standard: 14211 (pełna treść orzeczenia)

Zabór w celu przywłaszczenia nośnika energii wyodrębnionego w rzecz ruchomą (art. 278 § 1 k.k.) wyłącza możliwość kwalifikowania takiego zachowania jako kradzieży energii (art. 278 § 5 k.k.).

Powołanie terminu „rzecz”, zdefiniowanego w art. 45 k.c., w skład znamion kradzieży stypizowanej w art. 278 § 1 k.k., z jednej strony zobowiązuje do posłużenia się cywilistyczną definicją „rzeczy” dla wyeliminowania, ze zbioru jej desygnatów, pojęcia „energii” jako przedmiotu (w sensie prawnym) niematerialnego, z drugiej zaś, pozwala zaliczyć ujarzmiony gaz do rzeczy ruchomych. W przeciwieństwie do energii, gaz, jako przedmiot materialny, daje się wyodrębnić przez „zamknięcie” w pojemnikach, cysternach, butlach, obwodach zamkniętych (rurociągach), wskutek czego staje się rzeczą ruchomą. Gaz w takiej postaci będzie więc przedmiotem wykonawczym czynu z art. 278 § 1 k.k.

Artykuł 555 k.c. stanowi, że przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Gdyby gaz, po przekształceniu w wyżej opisany sposób w rzecz ruchomą, mógł być utożsamiany z energią, unormowanie zawarte w powołanym przepisie byłoby zbędne.

Postanowienie SN z dnia 9 czerwca 2006 r., I KZP 14/06

Standard: 14354 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.