Przemyt narkotyków (art. 55 u.p.n.)

Jeżeli chodzi o przestępstwo przemytu narkotyków (art. 55 ustawy), to ustawodawca nie objął penalizacją takich zachowań, które polegałyby na przemieszczaniu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Unii Europejskiej – z pominięciem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (np. z Holandii do Irlandii), jak i pomiędzy państwami niebędącymi członkami Unii Europejskiej – z pominięciem jej obszaru (np. z Kolumbii do USA), w tym poprzez terytorium państwa trzeciego (tranzyt). Przewóz i wywóz wiążą się bowiem obecnie z przemieszczaniem towaru przez granice (zewnętrzne – "na" i "poza" obszar celny) Unii Europejskiej, zaś przewóz, wewnątrzwspólnotowa dostawa i wewnątrzwspólnotowe nabycie odnoszą się do terytorium i granic Polski

Postanowienie SN z dnia 14 października 2015 r., I KZP 11/15

Standard: 41750 (pełna treść orzeczenia)

Przedmiotem ochrony przepisu art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest nie tylko zdrowie i życie społeczeństwa jako całości, ale przede wszystkim zabezpieczenie kraju przed nielegalnym wprowadzeniem na jego terytorium środków odurzających lub substancji psychotropowych; tym samym przepis ten nie obejmuje następczego przechowywania i posiadania narkotyków, gdyż miejscem popełnienia tego przestępstwa jest granica państwa.

Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych, które łączy się nie tylko z przestępstwem z art. 55, ale również z art. 56, art. 58 i art. 59 ustawy, stanowi czyn współukarany, a przez to nie podlega odrębnemu ukaraniu (pozorny zbieg przestępstw) jedynie wówczas, gdy zachowana jest więź czasowa i sytuacyjna z przestępstwem głównym, z którym również musi być związany zamiar, z jakim sprawca posiada narkotyki. W sytuacji więc, gdy sprawca dysponuje środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi już po zakończeniu akcji przestępczej związanej z ich dostawą z innego państwa, a więc np. z zamiarem dalszej ich odprzedaży, udzielenia innej osobie lub też zużycia ich na własne potrzeby, to takie zachowanie stanowi odrębne przestępstwo, pozostające w zbiegu realnym z przestępstwem określonym w art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Wyrok SN z dnia 7 maja 2013 r., III KK 25/13

Standard: 41978 (pełna treść orzeczenia)